Αγχώδη διαταραχή-μετατραυματικό στρες, έχω βιώσει με το θάνατο του μπαμπά μου. Με ταλαιπώρησε αρκετά και το ξεπέρασα σταδιακά μόνη μου, αφού δεν ήθελα να πάρω αγωγή. Κάποιες φορές όμως έχω άγχος και με ρίχνει ψυχολογικά. Το περπάτημα με βοηθά. Τώρα έχω να βγω τέσσερις μέρες από το σπίτι, γιατί νιώθω αδιαθεσία και κούραση σωματική. Δεν πρέπει να σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων και να επηρεάζεσαι από αυτό. Κάποιοι άνθρωποι δυσκολευόμαστε να αλληλεπιδράσουμε με τους άλλους, είτε πρόκειται για φιλικές είτε για ερωτικές σχέσεις. Φυσικά, μπορεί μεν να υπάρχει η επιθυμία, αλλά όταν κάποιος έχει κλειστεί μέσα του καιρό, δεν έχει φίλους και γενικώς οι καταστάσεις της ζωής έφεραν δυσκολίες, υπάρχει αυτό το αποτέλεσμα. Κάποιοι είναι πιο εσωστρεφείς και αυτό συναντάται και στο ανδρικό, αλλά και στο γυναικείο φύλο. Ως λύση αυτό που κάνω εγώ είναι να είμαι όσο μπορώ πιο ομιλητική με τους γύρω μου αλλά και επιλεκτική. Δεν είσαι υποχρεωμένος να μιλάς με όλο σου το περίγυρο. Πρέπει να δυναμώσεις τον εαυτό σου και να βρεις την αυτοεκτίμησή σου. Να αποδεχθείς αυτό που σου συμβαίνει και να προσπαθήσεις έστω με μικρά βήματα να το αλλάξεις. Να βρεις ενδιαφέροντα και να γεμίζεις τη μέρα σου με όμορφα και εποικοδομητικά πράματα για το σώμα και τη ψυχή σου. Σίγουρα η έλλειψη συντροφικότητας είναι κάτι βαρύ αν δεν υπάρχει. Δεν ξέρω αυτό πως έρχεται, απλά πιστεύω πως συμβαίνει. Το τελευταίο που αναφέρεις με τα σόσιαλ, ποτέ δεν ήθελα να έχω τίποτα από αυτά και ούτε να δείχνομαι. Δεν βλέπω κάτι περίεργο σε αυτό, Είναι θέμα επιλογής.