Η σπιτονοικοκυρά προφανώς είναι απ' τους ανθρώπους που νομίζουν ότι, αφού δεν της δίνουν λεφτά και δουλεύουν για εκείνη, της χρωστάνε κατά συνέπεια τα τελευταία τους βρακιά, μέχρι και την αξιοπρέπειά τους, οπότε νομίζει ότι μπορεί να μπαίνει σπίτι σας όποτε γουστάρει και να σου κάνει αυτή την παθητικο-επιθετική επιθεσούλα όποτε το βρίσκει εύκαιρο. Βάλε τώρα και τη γεροντοκορίστική της ζήλεια προς το πρόσωπό σου και έχεις μια πολύπλοκη εξίσωση να λύσεις. Εγώ λέω ότι θα ήταν καλύτερο, κάθε φορά που σου κάνει τέτοιες επιθέσεις (γιατί για επίθεση πρόκειται αν σε αποκαλεί βλαχάκι και τεμπέλα και ποιος ξέρει τι άλλο), ν' απαντάς με τρόπο που στρέφεται η προσοχή πάνω της, για να τη βάζεις στη θέση της, έστω και με μπόλικη ειρωνεία. "Βλαχάκι;" >> "Ε ναι, δεν είμαστε όλοι αναθρεμμένοι στο ξακουστό Παλάτι της Κωλοπετεινίτσας πριν πάμε Αθήνα και γίνουμε μεγαλοαστοί." "Η τεμπέλα η αφεντικίνα;" >> "Και γιατί να νοιαστώ, αφού έχουμε εσάς τη δραστήρια όλο στη γύρα; Έτσι όπως περνάτε από 'δω, πάτε και το σκύλο μια βόλτα, τι θα πάθετε, καημένη..." "Τι έπεσε έτσι;;;" >> "Η διάθεσή μου πέφτει έτσι όταν μου κάνουν πολλές ερωτήσεις." Τσίγκλισέ την, ρε παιδί μου. Ή θα κάνει μόκο ή θα επιτεθεί σαν την αγριόγατα να σου τραβήξει τις μαλλούρες, αλλά εσύ κουλ, κυρία να είσαι, πες της και την ατάκα "δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου" να πάθει αυτανάφλεξη. Εν τω μεταξύ, στο διάστημα που εσύ θα της αντιμιλάς ειρωνευόμενη, μην τυχόν, ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ και χωθεί ο άνδρας σου και αρχίσει να παίρνει το μέρος της λέγοντάς σου να μην της αντιμιλάς κλπ. Ο άνδρας μένει έξω απ' τα catfights (είτε λεκτικά είναι σωματικά). Αν δεν εκτιμήσει την ειρωνεία σου για όπλο, μάλλον κρυφογουστάρει μίζερες γεροντοκόρες. Κι εσύ μην του παραπονιέσαι από εδώ και στο εξής, μην τον βάζεις στη μέση. Χειρίσου το μόνη σου. Έλα, καλό κουράγιο και καλές τρολλιές! Ανοίγω ποπ-κορν για πάρτη σου και σε στηρίζω με χίλια εξ αποστάσεως.