Το ερώτημα είναι στο πώς σου φέρεται η κοπέλα στη σχέση σας. Αν κάπου εισπράττεις αδιαφορία εκ μέρους της και μία στάση τύπου "ΟΚ, δεν είσαι κι η πρώτη μου αγάπη, τα έχω περάσει εγώ αυτά," τότε, ναι μεν δεν είναι κολλημένη με τον πρώην της συνειδητά, μα στο μυαλό της θα έρχεσαι πάντα "δεύτερος" μετά την "πρώτη κι αληθινή αγάπη της." Δεν χρειάζεται να κοιμούνται μεταξύ τους για να έχουν κάτι. Αυτό που θεωρώ ως το πιο επικίνδυνο σε κάτι τέτοιες φιλίες με πρώην είναι ότι οι δύο πρώην συνήθως καλύπτουν μεταξύ τους όσα κενά έχουν οι νυν τους φιλίες και οι σχέσεις. Μιλούν μεταξύ τους για τα προβλήματά τους, ανοίγονται πολύ ο ένας στον άλλον, δεν φοβούνται πλέον να δείχνουν ευάλωτοι, μα παραέξω (όπως και σε μια νυν τους σχέση, όπου δεν πρόλαβαν ακόμα να επενδύσουν) βγάζουν άλλον εαυτό. Γι' αυτό και εγώ λέω ότι η έννοια "intimate" δεν είναι απαραίτητα μόνο σεξουαλική. "Intimate" είναι και μεταξύ τους δυο πρώην που κάποτε έκαναν έρωτα, έλεγαν λόγια αγάπης ο ένας στον άλλον, τώρα είναι μεν φίλοι, αλλά ο καθένας τους συνεχίζει να βγάζει τα σώψυχά του. Όταν το κάνουν αυτό, όμως, ασυναίσθητα κλείνουν κάποια κενά που θα ήταν απαραίτητα για να προχωρήσουν σε μια νέα σχέση πιο σοβαρά. Με άλλα λόγια, πώς να δημιουργηθεί η ανάγκη για πάθος ανάμεικτο με συντροφικότητα, όταν έχεις συντροφικότητα ήδη με κάποιον, με τον οποίον κιόλας μοιραζόσαστε πάθος στο παρελθόν; Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, δυστυχώς, και δεν μπορείς να της θέσεις τον όρο εάν αυτή η ίδια δεν έχει την ανάγκη να τον βγάλει απ' τη ζωή της. Αυτές οι limbo καταστάσεις κάνουν κακό στους ίδιους. Σίγουρα δεν λέω ότι έπρεπε να τρώγονταν και να είχαν μπλοκάρει ο ένας στον άλλον, μα και έτσι δεν βοηθάει ιδιαίτερα. Δύο ενήλικες του αντίθετου φίλου που κοιμόνταν μαζί, συνεχίζουν να έχουν ο ένας στη ζωή του άλλου και παραμένουν ετεροφυλόφιλοι και με υγιή αναπαραγωγικό εξοπλισμό, ναι, είναι ύποπτο για μένα (εκτός αν ο πρώην της, ξέρω 'γω, ανακάλυψε ότι είναι γκέι ή έπασχε από ανικανότητα, οπότε εμπνέει μόνο αδερφική αγάπη στην κοπέλα).