Δεν θα μου άρεσε προσωπικά να έβγαινα ραντεβού με κάποιον και όταν θα ανέφερα για το ξαφνικό θάνατο του μπαμπά μου, ο άλλος να έδειχνε αναισθησία. Φυσικά δεν θα περίμενα και να κλάψει, διότι δικός μου πατέρας είναι. Αλλά και μόνο το να συμμεριστεί κανείς με κάποια έκφραση στο πρόσωπό του, έστω ότι λυπάται, θα μου αρκούσε. Δεν έχεις οπότε άδικο να ξενερώσεις. Εδώ ένα γατάκι ή σκυλάκι να δει κανείς αβοήθητο, προσπαθεί αν και όχι όλοι δυστυχώς να σπεύσει να το βοηθήσει. Πόσο μάλλον έναν άνθρωπο που πονά για το θάνατο του γονιού του! Υποθέτω πως για να της ανοιχτείς σε κάτι τόσο προσωπικό, σημαίνει πως δεν θα ήταν η πρώτη σας συνάντηση. Απομακρύνσου καλύτερα. Δεν φαίνεται άνθρωπος συμπονετικός. Κανείς δεν θέλει τα δυσάρεστα μεν στη ζωή, αλλά αν δεν έχει δείξει ίχνος συμπαράστασης και κατέληξε στα σουβλάκια μέσα από όλο αυτό που της διηγήθηκες, λυπάμαι αλλά ξενέρωσα τα μάλα. Εσύ;