Είμαι 27 φίλε/η μου αν και δε βλέπω το που παίζει ρόλο η ηλικία καθώς ο καθένας έζησε διαφορετικές αγάπες και δε μπορείς να θεωρήσεις κάτι δεδομένο λόγω ηλικίας π.χ να πεις "στα 14 δε πρόλαβες να αγαπήσεις ενώ στα 20 ξέρεις την έννοια της αγάπης" επειδή μπορεί π.χ να είναι ένας 14χρονος που να είχε ήδη σχέση και ένας 20χρονος που δεν έτυχε να κάνει ποτέ του σχέση. Τίποτα λοιπόν δε θεωρείται στάνταρ και δεδομένο, όλα σχετικά είναι, όπως και η ίδια μου η άποψη. Πουθενά δεν έγραψα κάτι πέραν της προσωπικής μου άποψης και δικαίωμά του καθενός να την αμφισβητήσει, όπως και εγώ τη δικιά του.
Δε ξέρω τι έχεις περάσει, θα πω μόνο οτί ναι, δεν στερεύεις από αγάπη. Η αγάπη δεν είναι μόνο ερωτικής/ρομαντικής μορφής. Υπάρχουν πολλά είδη και μορφές και ποτέ μα ποτέ δε μπορείς να στερέψεις, δεν είμαι απόλυτος σε αυτό για πείσμα και να σου πάω κόντρα, δες το αλλιώς: αγάπη σημαίνει ζωή, αγάπη σημαίνει αποδοχή, αγάπη σημαίνει κατανόηση, αγάπη σημαίνει ενδιαφέρον. Αγάπη είναι το σύνολο πολλών (και μερικές φορές αντικρουόμενων)! συναισθημάτων και δεν γίνεται να πάψεις να αγαπάς, άμα καταρχάς δεν αγαπάς τον εαυτό σου έχεις κατάθλιψη. Το να αγαπάς τον εαυτό σου αυτόματα ισοδυναμεί με το να αγαπάς έναν άνθρωπο, κάποιον άνθρωπο εκεί έξω, είτε τον γνώρισες ακόμα είτε όχι, που θα σε αγαπήσει για αυτό που πραγματικά είσαι. Μπορεί να μην είναι αμοιβαίο, να τον/την αγαπάς εσύ και όχι αυτός/η ή και το ανάποδο. Ο κόσμος αποτελείται από 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους και παραπάνω από τους μισούς είναι γυναίκες. Από τις 5-6 δισεκατομμύρια γυναίκες, οι μισές θα είναι λογοδοσμένες/παντρεμένες/σε σχέση/ερωτευμένες/κολλημένες με κάποιον άλλον ή θα ανήκουν σε μία ηλικία που ενδεχομένως να είναι "απσγορευτική" για σχέση, π.χ όσες είναι κάτω των 25 και όσες είναι πάνω των 45 (και αυτό ΑΝ εσύ είσαι κάπου στα 30-35 και θα δημιουργούσες σχέση μόνο με άτομα αυτών των ηλικιών, ειδάλλως, αλλάζει η αναλογία, τα ποσοστά και οι πιθανότητες) Και πάλι, σίγουρα θα υπάρχουν 2-3 δισεκατομμύρια γυναίκες μεταξύ 25-45 ή άμα είσαι π.χ στα 20 και θα έκανες σχέση μόνο με όσες είναι +/- 3 χρόνια από σένα διαφορά, υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες με ηλικιακό φάσμα μεταξύ 17-23. Σίγουρα θα έχεις ορισμένα κριτήρια π.χ να μην είναι έτσι ή αλλιώς, εμφανισιακά, στο ύψος/βάρος, στη θρησκεία, στη πολιτική, στα γούστα περί μουσικής, στον χαρακτήρα, δε ξέρω κεγώ σε πόσα κριτήρια. Το σίγουρο είναι οτί πάντα (όσα κριτήρια και αν έχεις, όσα φίλτρα και αν βάλεις για να βρεις κάποια πιο κοντά σε σένα) θα υπάρχουν εκατομμύρια γυναίκες, πάνω κάτω όπως τις θέλεις, εκεί έξω και περιμένουν να τις γνωρίσεις ή, ακόμα καλύτερα, αναζητούν και αυτές κάποιον σαν εσένα, διόλου απίθανο.Δε νομίζω να μπήκες στο κόπο,.στη διαδικασία να τις γνωρίσεις όλες, έτσι δεν είναι; Το συμπέρασμά σου οτί η αγάπη στερεύει το έβγαλες μάλλον από μερικές σχέσεις και αγάπες που δεν βγήκαν όπως τις περίμενες και απογοητεύτηκες, το οποίο είναι απολύτως ανθρώπινο και λογικό. Μη τα παρατάς όμως. Και μη προσπαθείς να το δεις "ρεαλιστικά". Αγάπη είναι, όχι εξισώσεις. Ναι, μπορεί μόνο 2-3 φορές να ερωτευτείς για τον χ, ψ λόγο. Αυτό δε σημαίνει πως δε μπορείς να αγαπήσεις και αγαπηθείς. Άλλο αγάπη και άλλο έρωτας. Ο έρωτας διαρκεί λίγο με μεγάλη ένταση σαν πυρκαγιά. Η αγάπη διαρκεί πολύ αλλά με μικρή ένταση σαν ξύλα στο τζάκι. Τι πιστεύεις δηλαδή; Πως θα ερωτευτείς κάποια και θα είστε μαζί 20+ χρόνια και θα παντρευτείτε και στα 50-60 σας θα νιώθετε το ίδιο; Αυτό, ρεαλιστικά δεν στέκει. Ο άνθρωπος αλλάζει, αλλάζει συνεχώς, κάθε μέρα αλλά η αλλαγή συνήθως βλέπετε μετά από μερικά χρόνια. Άμα είσαι με κάποιον πολλά χρόνια είναι σίγουρο οτί θα αλλάξεις και εσύ αλλά και αυτός σταδιακά, μπορεί να μην αλλάξετε με τον ίδιο τρόπο και να έρθουν οι τσακωμοί, οι διαφωνίες και εν τέλει ο χωρισμός. Δεν είναι το τέλος της ζωής. "Και αν τελείωσε η αγάπη μας, ο κόσμος δεν τελειώνει, κάτι καινούριο έρχεται κάθε που ξημερώνει" που λέει και το τραγούδι του Τερζή. Μη τα βλέπεις όλα απαισιόδοξα φίλε/η. Θα έρθουν καλύτερες μέρες αρκεί να είμαστε δεκτικοί και να έχουμε υπομονή και καλή θέληση. Χώρισα πρόσφατα με τον άνθρωπο που είχα θεό μου, δεν περίμενα ποτέ οτί θα γινόταν αυτό. Εδώ και κάτι βδομάδες μιλάω με μία κοπέλα η οποία με κάνει να αναθεωρώ όλα όσα είχα δεδομένα και να συνειδητοποιήσω πως το πόσο θα εξυψώσουμε έναν άνθρωπο είναι κάτι που εμείς το επιλέγουμε, όπως εγώ επέλεξα να την αγαπήσω, εγώ επιλέγω να προχωρήσω παρακάτω επειδή δεν μας βγήκε όπως το περιμέναμε. Θες να το δεις ρεαλιστικά; Η αγάπη είναι μέσα στο μυαλό..Είναι βιοχημεία. Επομένως, αν θες να το δεις ρεαλιστικότατα, αγάπη δεν υπάρχει. Εμείς τη δημιουργούμε είτε λόγω μοναξιάς είτε λόγω ανάγκης να μοιραζόκαστε εμπειρίες, είτε υπαρξιακών είτε πάθους είτε οτιδήποτε. Είναι η αιτιολόγηση του εαυτού μας πέραν των βασικών συστατικών της ψυχοσύνθεσής μας επειδή άνθρωπος που δεν αγαπάει δεν έχει ανθρωπιά. Τη χρειαζόμαστε την αγάπη όπως χρειαζόμαστε το οξυγόνο,.ακριβώς επειδή άμα δεν την έχουμε καταλήγουμε να νιώθουμε άδειοι όπως εσύ. Μακάρι να μην στέρεψες από αγάπη φίλε/η μου. Είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο και δεν το εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου.
Είμαι 27 φίλε/η μου αν και δε βλέπω το που παίζει ρόλο η ηλικία καθώς ο καθένας έζησε διαφορετικές αγάπες και δε μπορείς να θεωρήσεις κάτι δεδομένο λόγω ηλικίας π.χ να πεις "στα 14 δε πρόλαβες να αγαπήσεις ενώ στα 20 ξέρεις την έννοια της αγάπης" επειδή μπορεί π.χ να είναι ένας 14χρονος που να είχε ήδη σχέση και ένας 20χρονος που δεν έτυχε να κάνει ποτέ του σχέση. Τίποτα λοιπόν δε θεωρείται στάνταρ και δεδομένο, όλα σχετικά είναι, όπως και η ίδια μου η άποψη. Πουθενά δεν έγραψα κάτι πέραν της προσωπικής μου άποψης και δικαίωμά του καθενός να την αμφισβητήσει, όπως και εγώ τη δικιά του.
Δε ξέρω τι έχεις περάσει, θα πω μόνο οτί ναι, δεν στερεύεις από αγάπη. Η αγάπη δεν είναι μόνο ερωτικής/ρομαντικής μορφής. Υπάρχουν πολλά είδη και μορφές και ποτέ μα ποτέ δε μπορείς να στερέψεις, δεν είμαι απόλυτος σε αυτό για πείσμα και να σου πάω κόντρα, δες το αλλιώς: αγάπη σημαίνει ζωή, αγάπη σημαίνει αποδοχή, αγάπη σημαίνει κατανόηση, αγάπη σημαίνει ενδιαφέρον. Αγάπη είναι το σύνολο πολλών (και μερικές φορές αντικρουόμενων)! συναισθημάτων και δεν γίνεται να πάψεις να αγαπάς, άμα καταρχάς δεν αγαπάς τον εαυτό σου έχεις κατάθλιψη. Το να αγαπάς τον εαυτό σου αυτόματα ισοδυναμεί με το να αγαπάς έναν άνθρωπο, κάποιον άνθρωπο εκεί έξω, είτε τον γνώρισες ακόμα είτε όχι, που θα σε αγαπήσει για αυτό που πραγματικά είσαι. Μπορεί να μην είναι αμοιβαίο, να τον/την αγαπάς εσύ και όχι αυτός/η ή και το ανάποδο. Ο κόσμος αποτελείται από 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους και παραπάνω από τους μισούς είναι γυναίκες. Από τις 5-6 δισεκατομμύρια γυναίκες, οι μισές θα είναι λογοδοσμένες/παντρεμένες/σε σχέση/ερωτευμένες/κολλημένες με κάποιον άλλον ή θα ανήκουν σε μία ηλικία που ενδεχομένως να είναι "απσγορευτική" για σχέση, π.χ όσες είναι κάτω των 25 και όσες είναι πάνω των 45 (και αυτό ΑΝ εσύ είσαι κάπου στα 30-35 και θα δημιουργούσες σχέση μόνο με άτομα αυτών των ηλικιών, ειδάλλως, αλλάζει η αναλογία, τα ποσοστά και οι πιθανότητες) Και πάλι, σίγουρα θα υπάρχουν 2-3 δισεκατομμύρια γυναίκες μεταξύ 25-45 ή άμα είσαι π.χ στα 20 και θα έκανες σχέση μόνο με όσες είναι +/- 3 χρόνια από σένα διαφορά, υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες με ηλικιακό φάσμα μεταξύ 17-23. Σίγουρα θα έχεις ορισμένα κριτήρια π.χ να μην είναι έτσι ή αλλιώς, εμφανισιακά, στο ύψος/βάρος, στη θρησκεία, στη πολιτική, στα γούστα περί μουσικής, στον χαρακτήρα, δε ξέρω κεγώ σε πόσα κριτήρια. Το σίγουρο είναι οτί πάντα (όσα κριτήρια και αν έχεις, όσα φίλτρα και αν βάλεις για να βρεις κάποια πιο κοντά σε σένα) θα υπάρχουν εκατομμύρια γυναίκες, πάνω κάτω όπως τις θέλεις, εκεί έξω και περιμένουν να τις γνωρίσεις ή, ακόμα καλύτερα, αναζητούν και αυτές κάποιον σαν εσένα, διόλου απίθανο.Δε νομίζω να μπήκες στο κόπο,.στη διαδικασία να τις γνωρίσεις όλες, έτσι δεν είναι; Το συμπέρασμά σου οτί η αγάπη στερεύει το έβγαλες μάλλον από μερικές σχέσεις και αγάπες που δεν βγήκαν όπως τις περίμενες και απογοητεύτηκες, το οποίο είναι απολύτως ανθρώπινο και λογικό. Μη τα παρατάς όμως. Και μη προσπαθείς να το δεις "ρεαλιστικά". Αγάπη είναι, όχι εξισώσεις. Ναι, μπορεί μόνο 2-3 φορές να ερωτευτείς για τον χ, ψ λόγο. Αυτό δε σημαίνει πως δε μπορείς να αγαπήσεις και αγαπηθείς. Άλλο αγάπη και άλλο έρωτας. Ο έρωτας διαρκεί λίγο με μεγάλη ένταση σαν πυρκαγιά. Η αγάπη διαρκεί πολύ αλλά με μικρή ένταση σαν ξύλα στο τζάκι. Τι πιστεύεις δηλαδή; Πως θα ερωτευτείς κάποια και θα είστε μαζί 20+ χρόνια και θα παντρευτείτε και στα 50-60 σας θα νιώθετε το ίδιο; Αυτό, ρεαλιστικά δεν στέκει. Ο άνθρωπος αλλάζει, αλλάζει συνεχώς, κάθε μέρα αλλά η αλλαγή συνήθως βλέπετε μετά από μερικά χρόνια. Άμα είσαι με κάποιον πολλά χρόνια είναι σίγουρο οτί θα αλλάξεις και εσύ αλλά και αυτός σταδιακά, μπορεί να μην αλλάξετε με τον ίδιο τρόπο και να έρθουν οι τσακωμοί, οι διαφωνίες και εν τέλει ο χωρισμός. Δεν είναι το τέλος της ζωής. "Και αν τελείωσε η αγάπη μας, ο κόσμος δεν τελειώνει, κάτι καινούριο έρχεται κάθε που ξημερώνει" που λέει και το τραγούδι του Τερζή. Μη τα βλέπεις όλα απαισιόδοξα φίλε/η. Θα έρθουν καλύτερες μέρες αρκεί να είμαστε δεκτικοί και να έχουμε υπομονή και καλή θέληση. Χώρισα πρόσφατα με τον άνθρωπο που είχα θεό μου, δεν περίμενα ποτέ οτί θα γινόταν αυτό. Εδώ και κάτι βδομάδες μιλάω με μία κοπέλα η οποία με κάνει να αναθεωρώ όλα όσα είχα δεδομένα και να συνειδητοποιήσω πως το πόσο θα εξυψώσουμε έναν άνθρωπο είναι κάτι που εμείς το επιλέγουμε, όπως εγώ επέλεξα να την αγαπήσω, εγώ επιλέγω να προχωρήσω παρακάτω επειδή δεν μας βγήκε όπως το περιμέναμε. Θες να το δεις ρεαλιστικά; Η αγάπη είναι μέσα στο μυαλό..Είναι βιοχημεία. Επομένως, αν θες να το δεις ρεαλιστικότατα, αγάπη δεν υπάρχει. Εμείς τη δημιουργούμε είτε λόγω μοναξιάς είτε λόγω ανάγκης να μοιραζόκαστε εμπειρίες, είτε υπαρξιακών είτε πάθους είτε οτιδήποτε. Είναι η αιτιολόγηση του εαυτού μας πέραν των βασικών συστατικών της ψυχοσύνθεσής μας επειδή άνθρωπος που δεν αγαπάει δεν έχει ανθρωπιά. Τη χρειαζόμαστε την αγάπη όπως χρειαζόμαστε το οξυγόνο,.ακριβώς επειδή άμα δεν την έχουμε καταλήγουμε να νιώθουμε άδειοι όπως εσύ. Μακάρι να μην στέρεψες από αγάπη φίλε/η μου. Είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο και δεν το εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου.