Στο κομμάτι της συμπεριφοράς που γράφεις, ναι είμαι μαζί σου. Όσο και θιγμένος/η να νιώθεις και δίκιο να έχεις αν νιώθεις ότι θα βγεις εκτός ελέγχου κάνεις πίσω. Σταματάς, δεν πετάς κουβέντες για να πετάξεις. Πιστεύω ότι αυτός ο αυτοέλεγχος εκτός από τον χαρακτήρα κάποιου/ας (αν το έχει δουλέψει η όχι) έχει να κάνει και με το κατά πόσο θέλει ο/η άλλος/η τον/ην άλλο/η στη ζωή του. Η πραγματική αγάπη δεν είναι διαγωνισμός ποιος/α θα πει τις περισσότερες προσβολές στον/ην άλλον/η πάνω σε έναν καυγά για να κερδίσει. Αν τον/ην θέλεις πραγματικά δεν τον/ην θίγεις ούτε τον/ην προσβάλεις!