Η έννοια «το άλλο μου μισό» είναι μια πλάνη. Δεν υφίσταται. Αυτό συμβαίνει διότι οι άνθρωποι δεν αποτελούν σταθερές οντότητες αλλά εξελίσσονται δυναμικά. Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο σαν ένα κομμάτι puzzle. Αυτό το κομμάτι αλλάζει, οι καμπυλότητες, οι εσοχές του αλλάζουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους ανθρώπους. Άρα η συμβατότητα μεταξύ δύο ανθρώπων αποτελεί μια έννοια μόνο αν αναφερόμαστε σε περιορισμένο χρόνο, σε ένα στιγμιότυπο δηλαδή. Από ένα στιγμιότυπο όμως είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε την γενίκευση (abstraction). Αυτό όμως δεν θα πρέπει να μας αποθαρρύνει. Ας μετασχηματίσουμε την έννοια (εδώ «το άλλο μου μισό» ) σε μια κοντινή της που ίσως να έχει πιο σαφή απάντησή.
Η έννοια «το άλλο μου μισό» είναι μια πλάνη. Δεν υφίσταται. Αυτό συμβαίνει διότι οι άνθρωποι δεν αποτελούν σταθερές οντότητες αλλά εξελίσσονται δυναμικά. Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο σαν ένα κομμάτι puzzle. Αυτό το κομμάτι αλλάζει, οι καμπυλότητες, οι εσοχές του αλλάζουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους ανθρώπους. Άρα η συμβατότητα μεταξύ δύο ανθρώπων αποτελεί μια έννοια μόνο αν αναφερόμαστε σε περιορισμένο χρόνο, σε ένα στιγμιότυπο δηλαδή. Από ένα στιγμιότυπο όμως είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε την γενίκευση (abstraction). Αυτό όμως δεν θα πρέπει να μας αποθαρρύνει. Ας μετασχηματίσουμε την έννοια (εδώ «το άλλο μου μισό» ) σε μια κοντινή της που ίσως να έχει πιο σαφή απάντησή.