Προσωπικά δεν πιστεύω σε αυτή την φράση, γιατί αποτελεί μια έμμεση παραδοχή ότι πορευόμαστε μισοί μέχρι την εύρεση ερωτικού συντρόφου και υπονοεί μια κατάσταση εξάρτησης, που κατά την άποψή μου, απέχει πολύ από το νόημα της καθαρής αγάπης και του καθαρού έρωτα.

Κατά τ'αλλα, αυτό που θέλουν να πουν όσοι χρησιμοποιούν την φράση, ναι, υπάρχει, συμβαίνει.
Συμβαίνει εκείνη τη χρονική στιγμή της ζωής σου που αναπτύσσεις ένα συγκεκριμένο κώδικα επικοινωνίας και βρίσκεις κάποιον που έχει θέσει τις ίδιες βάσεις και που αβίαστα επικοινωνεί με τον ίδιο ακριβώς κώδικα. Εκπλήσσεσαι και αρχικά νομίζεις ότι συμβαίνει με τρόπο μαγικό, αλλά νωρίς συνειδητοποιείς ότι είναι φυσικό.

Χωρίς καμία απολύτως δέσμευση ότι αυτό θα συμβαίνει για πάντα.

Για μένα αξίζει να αφήσεις κάποιον που σε αγάπησε, για τον Έναν. Γιατί και μόνο που μπαίνεις σε αυτή τη σκέψη σημαίνει ότι δεν είσαι απόλυτα εκεί. Οπότε, όσο οδυνηρό κι αν φαίνεται, ίσως πρέπει να κάνετε χώρο και στις δύο σας να βρουν τα Ένα, Μία, Έν@ τους.