Νομίζω τα πράγματα είναι πιο απλά. Τα συναισθήματα σ ένα ζευγάρι δεν έχουν ποτέ η σχεδόν ποτέ την ίδια ένταση. Πάντα σ έναν από τους 2 τελειώνει γρηγορότερα, είναι αυτός που θα δώσει τέλος στην σχέση και φυσικά αυτός που θα προχωρήσει και πιο γρήγορα. Ο έχων ακόμα συναισθήματα είναι και αυτός που θα πιει το πικρό ποτήρι μέχρι τέλους. Οκ θα συνέλθει κάποια στιγμή, θα προχωρήσει και αυτός, αλλά η πληγουλα θα μείνει έστω και αμυδρή για πάντα. Πιστεύω πως όλοι μας έχουμε βρεθεί και στην θέση του ισχυρού και στην θέση του αδύναμου.Η αμοιβαιοτητα είναι δυστυχώς σπάνια.