Η ζωή είναι ένας διαρκής και αδιακοπος αγώνας με αβέβαιο αποτέλεσμα. Κάποιες μάχες θα τις κερδίσεις, κάποιες θα τις χάσεις, αυτή είναι η ζωή δυστυχώς. Και είναι γεγονός πως κάποιους τους ευνοεί ιδιαίτερα, νομίζω όμως πως είναι μειοψηφία. Για τους περισσότερους είναι ένα συνεχές roller coaster, το οποίο κάποια στιγμή σε κουράζει ψυχικά, δεν θα διαφωνησω σ αυτό. Πάντως το κείμενο σου, μου βγάζει μια υπέρμετρη ευαισθησία και ίσως θα έπρεπε να εστιάσεις σ αυτό. Είναι μεγάλο μειονέκτημα στην εποχή μας, γιατί καλως η κακώς ο ψυχικά ανθεκτικοτερος είναι αυτός που θα επιβιώσει και θα προχωρήσει σ όλους τους τομείς. Ανέκαθεν ήταν έτσι, αλλά εδώ και κάποια χρόνια και από δω και πέρα θα είναι μόνο έτσι γιατί οι εποχες είναι σκληρές και θα γίνουν ακόμα σκληρότερες, οπότε η ευαισθησία είναι κάτι σαν ποινικό αδίκημα να το πω έτσι, απέναντι στον εαυτό σου. Ζητά βοήθεια να δουλέψεις λίγο αυτό το κομμάτι, στα 38 είσαι πολύ νέος, ούτε τη μισή διαδρομή δεν έχεις διανύσει ακόμα.
Η ζωή είναι ένας διαρκής και αδιακοπος αγώνας με αβέβαιο αποτέλεσμα. Κάποιες μάχες θα τις κερδίσεις, κάποιες θα τις χάσεις, αυτή είναι η ζωή δυστυχώς. Και είναι γεγονός πως κάποιους τους ευνοεί ιδιαίτερα, νομίζω όμως πως είναι μειοψηφία. Για τους περισσότερους είναι ένα συνεχές roller coaster, το οποίο κάποια στιγμή σε κουράζει ψυχικά, δεν θα διαφωνησω
σ αυτό.
Πάντως το κείμενο σου, μου βγάζει μια υπέρμετρη ευαισθησία και ίσως θα έπρεπε να εστιάσεις σ αυτό. Είναι μεγάλο μειονέκτημα στην εποχή μας, γιατί καλως η κακώς ο ψυχικά ανθεκτικοτερος είναι αυτός που θα επιβιώσει και θα προχωρήσει σ όλους τους τομείς. Ανέκαθεν ήταν έτσι, αλλά εδώ και κάποια χρόνια και από δω και πέρα θα είναι μόνο έτσι γιατί οι εποχες είναι σκληρές και θα γίνουν ακόμα σκληρότερες, οπότε η ευαισθησία είναι κάτι σαν ποινικό αδίκημα να το πω έτσι, απέναντι στον εαυτό σου.
Ζητά βοήθεια να δουλέψεις λίγο αυτό το κομμάτι, στα 38 είσαι πολύ νέος, ούτε τη μισή διαδρομή δεν έχεις διανύσει ακόμα.