Δεν είχα σκοπό να καθίσω να ξανά εξηγήσω τα βασικά γιατί μετά από κάποιο σημείο δεν υπάρχει νόημα, ωστόσο, θα τα ξαναγράψω με ηρεμία, σεβασμό και χωρίς ειρωνεία (αυτό οφείλεται στη Λιτή, που μου έδωσε τη χαρά να κατανοήσει τι εννοώ). Ίσως να ήταν μια κάποια λύσις (όπως λέει και ο ποιητής) να διαβάσεις μέσα στο κείμενο της κοπέλας ότι τον γουστάρει. Όμως πολλά πράγματα είτε στο γραπτό είτε στον προφορικό λόγο, βγαίνουν είτε από το νόημα είτε από τα συμφραζόμενα (διάβασε με προσοχή το κείμενο, θα καταλάβεις ότι και η ίδια μέσα της το γνωρίζει, επίσης δεν ζήτησε με ευγενικό και τρυφερό τρόπο να δώσουμε συμβουλές, ο τρόπος γραφής της ήταν τέτοιος, αυτό έγραψα άλλο κατάλαβες). Αν διάβαζες με προσοχή το κείμενο, θα καταλάβαινες, ότι η κοπέλα (όπως γράφει "θα ήθελα σε λίγα χρόνια που θα έχω την οικονομική δυνατότητα και μια σταθερή δουλειά το χόμπι μου που είναι η ζωγραφική να το εξελίξω"), θέλει να βρει μια δουλειά και όχι να κάνει το χόμπι επάγγελμα (κάτι που εσύ εξέλαβες). Σ' ευχαριστώ που με αφήνεις να μαντέψω ότι ήταν επιλογής της (αυτό βέβαια μπορεί να σημαίνει και πολλά ή και τίποτα, το κομμάτι του προνομίου δεν θέλω να το σχολιάσω). Θα ήταν άτοπα, dude, αν έγραφες και εσύ τα δικά σου επιχειρήματα, αλλά να σου πω σε αυτό το σημείο ότι από την πλευρά της ψυχολογίας μόνο άτοπα δεν είναι (ξέρεις γιατί; γιατί η αγένεια εκτός των άλλων συνδέεται και με συναισθηματική ανωριμότητα). Σε μια σχέση, άλυτα προβλήματα ή φοβίες δεν έχει μόνο η μία πλευρά, όπως γράφεις, έχουν και οι δύο. Το σωστό είναι είτε σε ελεύθερη ή μη σχέση να τα αντιμετωπίζουν κατάματα και οι δύο. Υπάρχει κάτι που λέγεται κριτική σκέψη, σύνθετη αντίληψη-σκέψη. Είναι επιλογή μας εάν θα κοιτάμε το δέντρο και θα χάνουμε το δάσος. Θα κλείσω με αυτά τα δύο, δεν θίχτηκα έχω ακούσει περισσότερα και χειρότερα, δυστυχώς δεν ξέρω τι είναι πιο λυπηρό, το νόημα του κειμένου ή κάτι άλλο.