Αγαπητή εξ.,
αυτός σε ξεγέλασε ή εσύ ξεγελάς τον εαυτό σου; "Πράγματι,εγώ είμαι ίσως από τις λιγοστές περιπτώσεις γυναικών που πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει αληθινή φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών..." Ήταν η συγκυρία τέτοια και δεν είχε κάνει κίνηση απλώς. Και όπως λέει και ένας γνωστός: Δεν υπάρχει άντρας που να κοιμάται αγκαλιά με γυναίκα και να μη σκέφτεται κάτι άλλο. Εκτός κι αν έχει πλαγιάσει με την Παπαρήγα ξέρω γω(ενώ είναι σοσιαλιστής)...
Από κει και πέρα το ερώτημα είναι αποκλειστικά και μόνο ένα: Θα ήθελες να είσαι με κάποιον που ταιριάζετε σε όλα και είστε ό,τι καλύτερο, αλλά είχε το θάρρος να σε διεκδικήσει μόνο όταν κόντεψε να σε χάσει; Και αφού και εσένα αρχικά δε σου ήταν αδιάφορος, πώς χάθηκε αυτό το vibe; Αυτό που θέλω να πω είναι ότι κάποια συναισθήματα είναι τόσο μοναδικά που δε μπαίνουν "στον πάγο", είναι ή τώρα ή ποτέ, οπότε για να μετατέθηκε προς το ποτέ εδώ το πράγμα εξ`αρχής, μήπως δεν είναι για να γίνει;
Ό,τι και να σου πούμε εμείς εδώ, η απόφαση είναι δική σου και νομίζω ότι πρέπει να του δώσεις να καταλαβεί ότι χρειάζεσαι χρόνο για να σκεφτείς και ότι θα επικοινωνήσεις μαζί του, όταν εσύ θα είσαι έτοιμη. Γιατί τώρα αυτός νομίζοντας ότι θα σε χάσει οριστικά και ως φίλη, βαράει διάλυση και δεν είναι ωραίο για καμία από τις δυο πλευρές.