The dude, μερικές φορές τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ναι, θα μου γράψεις διάβασε τι γράφει, το διάβασα να είσαι σίγουρος. Μέσα σε λίγο διάστημα από το μηδέν στο ένα δεν πάει ο άνθρωπος που αγάπησε και συνεχίζει να αγαπάει πραγματικά το ίδιο άτομο. Για την ταμπέλα δε θέλω να σχολιάσω γιατί έχω γράψει και εγώ διάφορα πάνω σε θυμό και σε συναισθηματική φόρτιση, "κατάρευση", όμως είναι σίγουρος ότι υπήρχε επαρκής χώρος και από τους δύο για διάλογο πριν φτάσουν σε αυτό το σημείο; (απλά μια ερώτηση). Δεν ξέρω τι άλλο συνέβη στα παιδιά αλλά εάν η άλλη πλευρά δεν εκφράζει ποτέ τίποτα, καμία απορία, αμφιβολία που έχει, δεν κάνει καμία ερώτηση και εάν δεν εκφράζει που είναι το πιο σημαντικό, τι αισθάνεται πραγματικά τότε κάπου υπάρχει πρόβλημα. "τι να κάνω να βγω από το βάλτο αυτό , μου λείπει το χαμόγελο της ,μου λείπει να μιλάμε χωρίς να κλαίω". Σε νιώθω σε όλα όσα γράφεις αλλά εγώ στα μάτια της φαίνομαι ότι παρακαλάω. Τέλος πάντων, εάν θέλεις ξανά στείλε της.