Όντως δεν υπάρχει κάποια κοινή γραμμή, ανάμεσα σε ελεύθερες και παντρεμένες γυναίκες. Η καθεμιά πλευρά έχει τις δικές τις τελείως διαφορετικές υποχρεώσεις και ανάγκες. Ούτε έχω επίσης την όρεξη να ακούω για το μεγάλωμα των παιδιών τους, για τη πρόοδο ή όχι στο σχολείο τους. Δεν με τραβάει απλά και βαριέμαι. Μη πηγαίνεις αφού σε ενοχλεί σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Μερικές νομίζουν ότι επειδή παντρεύτηκαν και νοικοκυρεύτηκαν, ότι απέκτησαν κάποιο βραβείο και προσπέρασαν εμάς τις μόνες. Το βλέπουν ανταγωνιστικά δηλαδή κάποιες με το αχυρένιο τους μυαλό. Αυτό πια με το ''καλό παιδί'' καταντά κουραστικό να σου το λένε και να σου υπενθυμίζουν ταυτόχρονα τη μοναξιά σου και να ρίχνεται άθελά τους αλάτι στη πληγή. Όλες θέλουν έναν καλό άνθρωπο δίπλα τους και όλοι μια καλή γυναίκα. Κάποιοι ζορίζονται και σε αυτό το κομμάτι, νιώθουν ένα πόνο και μια δυσαρέσκεια.