Good riddance, όπως λέγαν στο χωριό μου. Αυτό που μ' εκνευρίζει σε τέτοιες περιπτώσεις πιο πολύ είναι ότι ο άλλος προσπαθεί να θυματοποιήσει κιόλας τον εαυτό του. Δεν θα σου πει "ναι, όντως, φέρθηκα σαν λαλάκας" αλλά θα σου τσαμπουνάει διάφορα όπως "πέρασα πολλά" και "ω, φταίνε οι δαίμονες μέσα μου" για να τον λυπηθείς κι από πάνω. Με αυτόν τον τρόπο, όταν θα φέρονται παράλογα μαζί σου, θα ξεφεύγουν, ενώ εσένα θα σου χρεώνουν καθετί που κάνεις (ακόμα και ακούσια) και δεν εγκρίνουν. Και γενικώς, μια τέτοια αρχή δείχνει ήδη ότι δεν άξιζε. Ευτυχώς που δεν γνωριστήκατε από κοντά, γιατί τώρα είσαι απλώς ένα προφίλ το οποίο στη χειρότερη να μπλοκάρει, ενώ αν σε ήξερε προσωπικά (συν κάποια στοιχεία σου όπως το πού μένεις ή πού συχνάζεις), δεν ξέρεις για τι είναι ικανός. Τέτοιοι τύποι τείνουν να είναι εκδικητικοί ακόμα και για κάτι που κάνεις ακούσια, αλλά αυτοί με την παράνοιά τους το ερμηνεύουν ως επίθεση προς τα τρυφερά συναισθήματά τους.