Χμ, η ρήση η μικρός μικρός παντρεψου η μικρός καλογερεψου δεν έχει βγει τυχαία. Που σημαίνει πως δυστυχώς αν ένας άνθρωπος, είτε άντρας είτε γυναίκα έχει μάθει να πορεύεται μόνος του στη ζωή, από ένα σημείο και μετά είναι αδύνατον να συνυπάρξει μαζί με άλλον όσο Καλές προθέσεις και αν έχει. Είναι απλά αδύνατον γιατί όσο και να μην το συνηδητοποιει έχει αποκτήσει παραξενιές και ιδιοτροπίες, που απορρέουν από την χρόνια μοναξιά. Γνωρίζω τέτοια άτομα και είμαι κάθετη σαυτο που λέω. Τις προάλλες είχα αυτή την κουβέντα με φίλο που πλησιάζει τα 60,αφιερωσε την ζωη του να πετύχει επαγγελματικά, το πέτυχε και τώρα που πλησιάζουν τα γεράματα θυμήθηκε πως θέλει σχέση. Και ενώ και καλοστεκουμενος για την ηλικία του είναι και λεφτά έχει, αναγνωρίζει πως είναι εξαιρετικά δύσκολο γιατί όχι μόνο δεν έχει παντρευτεί ποτέ, αλλά ούτε καν έχει συγκατοίκησει με γυναίκα. Όσες σχέσεις είχε ήταν σύντομες και έξω από την πόρτα που λέμε.
Άλλο αν κάποιος η κάποια είναι χρονιά παντρεμένος και χωρίσει η χηρεψει, αυτός η αυτή ξαναμπαίνει εύκολα στο παιχνίδι, αλλά αυτοί που είναι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους μόνοι με τίποτα. Κάθε πράγμα στον καιρό του δεν λένε; Ε εδώ ισχύει και με το παραπάνω.
ΥΓ, το αγαπούλα και μένα με ξενερώνει