Το χειρότερο είναι για αυτόν που θα συνεχίσει να μένει στο σπίτι αυτό,όχι τόσο για αυτόν που ξεσπιτώνεται τελικά.
Είμαι αυτή που ξεσπιτώθηκε ,από το σπίτι που μαζί νοικιάσαμε και φτιάξαμε..
Οι λύσεις είναι οι κλασικές...
Δεν περνάς ούτε απ'έξω,καμία επαφή,νέες γνωριμίες μέσα από δραστηριότητες,αρκετή δουλειά αλλά και δουλειά με τον εαυτό σου,ψυχοθεραπεία ,πήγαινε εκεί κλαίγε και λέγε τα ίδια και τα ίδια ,μέχρι που θα κουραστείς να μιλάς για αυτό,θα αρχίσεις να εκτιμάς περισσότερο τον εαυτό σου & θα καταλάβεις πως όντως όλα γίνονται για κάποιο λόγο..
Δεν γνωρίζω το λόγο του χωρισμού σας,αλλά να είσαι σίγουρος/η πως αν δεν είναι κάτι σημαντικό ,ότι είναι για σένα θα βρει το δρόμο του.
Καλή δύναμη !