@rosestar 11.12.2022 | 09:47 Δεν είπα να πας στον "ωραίο του χωριού" μόνο και να του πεις: "Γειά, έλα να παίξουμε επιτραπέζια σπίτι μου". Πάλι στο πλαίσιο μιας ομάδας σκεφτόμουν να τους το πλασάρεις, ειδικά εφόσον έχετε και αρκετούς κατοίκους. Το θέμα είναι να υπάρξει ενδιαφέρον και να βρεθεί και κάποιος χώρος, γιατί κατά το παρελθόν απ`ότι μου λες υπήρξαν δυσκολίες και ως προς αυτό. Τώρα, σχετικά με τους συγγενείς και τους συμμαθητές ούτε εγώ έχω επαφές, καθώς ειδικά οι πρώτοι εμφανίζονται μόνο όταν θέλουν κάτι ή πρόκειται να επωφεληθούν. Σε κάθε περίπτωση, δε μπορεί να μην υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα στο μέρος σου, από τους οποίος θα μπορούσες να ξεκινήσεις τις επαφές. Και στην τελική, ας σου πουν ότι δε θα τους ενδιέφερε να παίζουν επιτραπέζια κάθε Τετάρτη βράδυ στην πλατεία του χωριού. Τι είχες, τι έχασες... Και εγώ κυριολεκτικά μόνο τη μαμά μου έχω. Πάνε 13 χρόνια που είναι το σταθερό μου παρεάκι κι ας υπάρχουν συχνά αντιπαραθέσεις. Το σκέφτομαι καμιά φορά, βέβαια, και της βγάζω το καπέλο. Σε κάθε μεγάλη ή μικρή μου στιγμή που ήλπιζα ή θα μπορούσε να ήταν εκεί κάποιος άλλος και κυρίως κάποια άλλη, ήταν μόνο εκείνη. Ακόμα και στιγμές που διαφωνεί με τα καμώματα μου, στο τέλος καταλήγει να είναι πάντα δίπλα μου. Δεν είμαι μαμάκιας, στην ίδια ποτέ δεν τα παραδέχομαι ή τα έχω παραδεχτεί αυτά. Στα άλλα νέα, η τέχνη μου είναι η κιθάρα, αλλά κατατάσσω τον εαυτό μου στους αρχάριους ακόμα, μιας και πάνε κάτι λιγότερο από 3 χρόνια που ξεκίνησα μαθήματα. Αυτό, ωστόσο, δε μου στέρησε ποτέ τη δυνατότητα να παίξω μαζί με άλλους εμπειρότερους και καλύτερους από μένα και να ξεφύγω για λίγο από τις μοναχικές μελωδίες μου. Εσύ τι είδους χειροτεχνίες φτιάχνεις;
@rosestar
11.12.2022 | 09:47
Δεν είπα να πας στον "ωραίο του χωριού" μόνο και να του πεις: "Γειά, έλα να παίξουμε επιτραπέζια σπίτι μου". Πάλι στο πλαίσιο μιας ομάδας σκεφτόμουν να τους το πλασάρεις, ειδικά εφόσον έχετε και αρκετούς κατοίκους. Το θέμα είναι να υπάρξει ενδιαφέρον και να βρεθεί και κάποιος χώρος, γιατί κατά το παρελθόν απ`ότι μου λες υπήρξαν δυσκολίες και ως προς αυτό.
Τώρα, σχετικά με τους συγγενείς και τους συμμαθητές ούτε εγώ έχω επαφές, καθώς ειδικά οι πρώτοι εμφανίζονται μόνο όταν θέλουν κάτι ή πρόκειται να επωφεληθούν. Σε κάθε περίπτωση, δε μπορεί να μην υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα στο μέρος σου, από τους οποίος θα μπορούσες να ξεκινήσεις τις επαφές. Και στην τελική, ας σου πουν ότι δε θα τους ενδιέφερε να παίζουν επιτραπέζια κάθε Τετάρτη βράδυ στην πλατεία του χωριού. Τι είχες, τι έχασες...
Και εγώ κυριολεκτικά μόνο τη μαμά μου έχω. Πάνε 13 χρόνια που είναι το σταθερό μου παρεάκι κι ας υπάρχουν συχνά αντιπαραθέσεις. Το σκέφτομαι καμιά φορά, βέβαια, και της βγάζω το καπέλο. Σε κάθε μεγάλη ή μικρή μου στιγμή που ήλπιζα ή θα μπορούσε να ήταν εκεί κάποιος άλλος και κυρίως κάποια άλλη, ήταν μόνο εκείνη. Ακόμα και στιγμές που διαφωνεί με τα καμώματα μου, στο τέλος καταλήγει να είναι πάντα δίπλα μου. Δεν είμαι μαμάκιας, στην ίδια ποτέ δεν τα παραδέχομαι ή τα έχω παραδεχτεί αυτά.
Στα άλλα νέα, η τέχνη μου είναι η κιθάρα, αλλά κατατάσσω τον εαυτό μου στους αρχάριους ακόμα, μιας και πάνε κάτι λιγότερο από 3 χρόνια που ξεκίνησα μαθήματα. Αυτό, ωστόσο, δε μου στέρησε ποτέ τη δυνατότητα να παίξω μαζί με άλλους εμπειρότερους και καλύτερους από μένα και να ξεφύγω για λίγο από τις μοναχικές μελωδίες μου. Εσύ τι είδους χειροτεχνίες φτιάχνεις;