Καταρχάς να σου πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ που το παλεύεις, ειδικά σε τέτοιες συνθήκες με τοξικό εργασιακό περιβάλλον.
Κάτι τέτοια διαβάζω και με πιάνει οργή και αγανάκτηση. Αφεντικά που νομίζουν ότι έχουν δούλους και συνάδελφοι φίδια που γλύφουν το αφεντικό.
Για να μην αναφέρω τον χαμηλό μισθό.
Αυτό με το φαγητό επίσης είναι βάσανο. Συν η ορθοστασία τόσες ώρες
Παρα-κράτος εντελώς.
Μην το βάζεις κάτω όμως και να ξέρεις, θα γυρίσει ο τροχός...

Υ.Γ. Σκέφτηκα συνάμα και το άλλο ποστ με τον φίτλατο που δεν θέλει να πάει εξωτερικό...