Ειμαστε σχεδον συνομηλικες κ είμαι κ γω στην ιδια φαση. Τι φταιει δεν ειμαι σιγουρη, μαλλον ενας συνδυασμος παραγοντων. Αρχικα εχοντας μεινει καιρο μονες μας,συνηθιζουμε αυτη τη single ζωη επομενως το να μπουμε σε μια σχεση κ ξαφνικα να πρεπει να συμβιβαστουμε δεν μας είναι πολυ ευκολο. Κ δεν θα το κανουμε για καποιον που δεν αξιζει, μονο για καποια ιδιαίτερη περίπτωση.
Επισης ολες οι αποτυχημενες γνωριμιες σε γεμιζουν ανασφαλειες που ειναι δυσκολο να αποβαλεις. Οποτε λογω αυτων των ανασφαλειων σαμποταρεις καθε καινούργια γνωριμία γιατι προδικαζεις το τι θα γινει κ δεν δινεις ευκαιρια σε καποιον να αποδειξει οτι οντως ειναι καλος.
Επισης, ας ξεκολλησουμε λιγο απο αυτο το στερεοτυπο οτι οποιος εχει σχεση ειναι απαραίτητα ευτυχισμενος γιατι απ οσο βλεπω γυρω μου αυτο δεν ισχυει! Απλα ισως καποιοι άνθρωποι φοβουνται τη μοναξια οποτε προτιμουν να ειναι με τον οποιονδηποτε απ το να ειναι μονοι. Ειναι πολυ ευκολο να βρεις τον πρωτο τυχοντα κ να κανεις σχεση μαζι του. Εγω ομως δεν θελω τον πρωτο τυχοντα, προτιμω να ειμαι μονη μου παρα με καποιον που δε με καλυπτει. Κοινως μπορει να εχουμε περισσότερες απαιτησεις απο αλλους γι αυτο ειναι κ πιο δυσκολο να βρεθει καποιος που να πληροι τις προϋποθέσεις μας.
Κ πολλα αλλα.....