Καλημέρα. Δεν εγραψα κάπου ότι δεν υπάρχει πίεση από τον κοινωνικό περίγυρο. Σαφώς και υπάρχει, καθώς επίσης και για τους άνδρες. Εκείνο που τόνισα είναι ότι κάποιες δεν τις ενοχλεί ο κοινωνικός περίγυρος αλλά το ότι οι ίδιες το βλέπουν πλεον, κάνοντας μια ανασκόπηση στο παρελθόν τους. Από τον χρόνο που ενδεχομένως άφησαν να κυλήσει όντας άπραγες έως ευκαιρίες που δεν έδωσαν επειδή φαντάστηκαν ότι θα βρουν έναν ακόμα καλύτερο…έως ευκαιρίες που έδωσαν σε λάθος άτομα. Κι αυτό στα λέω βασιζόμενος σε αυτά που βλέπω από άμεσο συγγενικό μου κυκλο και της γυναίκας μου.
Όσον αφορά λανθασμένες επιλογές, σαφώς δεν γνωρίζουμε εξαρχής το τι είναι ο άλλος στο σύνολο του, αλλά όταν βλέπω γυναίκες κοντα στα 40 να επιλέγουν άνδρες 10 και 15 χρόνια μικρότερους και μετά να τις παρατάνε, εκει δε νομίζω ότι η άλλη πιστεύει πραγματικά ότι ο νεαρός θα την παντρευόταν κιόλας. Επιλογή της να περνάει καλά, όμως αν παραμυθιάζεται, είναι καθαρά δικό της σφάλμα.
Όσον αφορά το τελευταία σκέλος, αυτό που κάνουν σήμερα πολλοί άνδρες και πολλές γυναίκες λάθος είναι να αφήνουν καθαρά στην τύχη την εύρεση συντρόφου. Φυσικά και είναι κάτι που πρέπει να κυνηγήσεις. Ο μελλοντικός σύντροφος σου δεν θα χτυπήσει την πόρτα σου μια ωραία πρωία και να σου πει ότι ξέμεινε από ζάχαρη.
Αυτα γίνονται στις ταινίες. Κανείς επίσης δεν είπε ότι αυτός που θα κυνηγήσεις και θα διεκδικήσεις είναι ο κατάλληλος. Αυτό είναι θέμα ενστίκτου και πως εσυ βλέπεις το πράγμα να περπατάει, αφού φυσικά του έχεις δώσει ευκαιρία να γνωριστείτε.
Το πρόβλημα είναι όταν απλά κάθεται κάποια και βλέπει τη ζωή να περνάει από μπροστά της, ελπίζοντας μόνο και ακούγοντας από φίλες της για το ότι αυτά είναι τα «τυχερά».