Πάνω-κάτω έτσι το βλέπω κι εγώ, απλώς επειδή έτσι ξεκίνησε όλο αυτό, φαίνεται λες και ο εξομολογούμενος έχει τοποθετήσει αφενός σε βάθρο την κοπέλα και, αφετέρου, όταν τη βλέπει να λάμπει κάνοντας κάτι που της αρέσει (π.χ. να χορεύει δημόσια), υποσυνείδητα θέλει να πει ή να κάνει κάτι που να την απαξιώσει. Δεν είναι υγιής σχέση αυτή. Και στην τελική, όντως, αν είχε λίγη παραπάνω αυτοεκτίμηση και γνώθι σ' αυτόν, θα ξενέρωνε από μόνος του αφότου θα έβλεπε την κοπέλα που θέλει να γνωρίσει να φέρεται σαν να είναι μόνο αυτή κι η φίλη της και να βγήκαν για χορό. Όπως τα λες, το context δεν ήταν το καλύτερο, αν υποτίθεται ότι ήταν ραντεβού να γνωριστούν καλύτερα οι δυο τους. Άλλωστε, μπορεί κι εγώ να ένιωθα χάλια αν, ας πούμε, η παρέα μου έφερνε κάποιον να γνωριστούμε, να είχαμε αμοιβαίο ενδιαφέρον (υποτίθεται) και εκείνος αντ' αυτού να σηκώνεται στην πίστα και να κάνει τον Τραβόλτα. ΟΚ, δικαίωμά του, αλλά προσωπικά θα με ξενέρωνε, μιας κι οι χορευταράδες δεν είναι ο τύπος μου. Ο εξομολογούμενος παίζει και να ξενέρωσε κατά βάθος, απλώς να μην μπορούσε να το παραδεχτεί στον εαυτό του, και γι' αυτό να του βγήκε σε ειρωνεία προς την κοπέλα. Επειδή κατευθείαν δημιουργήθηκε κάποιο μπέρδεμα στο μυαλό του: από τη μια συνέχιζε στα μάτια του να είναι μια καταπληκτική κοπέλα που τον ενδιέφερε, κι από την άλλη κάτι δεν του καθόταν καλά με τη συμπεριφορά της συγκεκριμένα στο υποτιθέμενο πρώτο τους ραντεβού.