Μια πρώην συμμαθήτριά μου είναι ακριβώς έτσι, συν χόμπι και σεμινάρια που της τα επιδοτεί ο σύζυγος. Παρόλο που πήγε ιδιωτικό πανεπιστήμιο, δεν το χρειάστηκε ποτέ, δεν δούλεψε ούτε μια μέρα στη ζωή της. Επίσης, τώρα κάνει και κάτι εντατικά σεμινάρια της E.Mi για τεχνήτρια νυχιών, μιας και ήδη το είχε με τα νύχια (το μανικιούρ που έκανε στον εαυτό της φαινόταν πάντα επαγγελματικό, αν και λίγο κιτς για τα γούστα μου). Οπότε ναι, και αύριο να πάρει διαζύγιο (χτύπα ξύλο), η κοπέλα έχει έστω μια ειδικότητα συν ό,τι πάρει από διατροφή και περιουσία συν το ότι θα έχει ζήσει μια ζωή που μάλλον δεν θα έβλεπε αν δεν είχε το σύζυγο (ταξίδια, χόμπι, γκουρμέ εστιατόρια). Δεν είναι καθόλου άσχημα, αν και στα 26-27 της είναι λίγο σαν παιδούλα, χαρωπή και λίγο αφελής, λες και ο κόσμος γύρω της είναι πλασμένος από νεραϊδόσκονη. Φαίνεται λες και η μιζέρια ή η καταστροφή δεν θα την αγγίξουν ποτέ. Έχει την ομορφιά του αυτό, αλλά έχει και την εκνευριστική του πλευρά, γιατί οι γυναίκες που συνήθως ζουν σε μια τέτοια προνομιούχα γυάλα, λίγο παραέξω να βγουν, τα χάνουν. Για παράδειγμα, δεν ξέρουν ούτε χάρτη πόλης να διαβάσουν για να προσανατολιστούν ή πολλές φορές αποφεύγουν να μπουν στη διαδικασία να κατανοήσουν και ν' ασχοληθούν με πρακτικά ζητήματα (π.χ. διαχείριση λογαριασμών ή γραφειοκρατικές δουλειές), γιατί έχουν μάθει να τους τα κάνουν άλλοι. Με άλλα λόγια, ποτέ δεν θα ζορίσουν τον εαυτό τους να κάνει κάτι γιατί πρέπει. Και η δική σου ιστορία, λοιπόν, έχει την ανάποδή της, αλλά έχει και την καλή της μεριά. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε παρά μόνο να το αποδεχτείς. Η εύρεση συντρόφου (και δη ευκατάστατου) είναι λαχείο, οπότε σ' όσες έτυχε, καλώς. Εσένα σου έλαχε, όμως, η ευλογία της υπομονής, της επιμονής και της διάνοιας (ένα μεταπτυχιακό σίγουρα απαιτεί αυτά τα εφόδια), και την υπόλοιπη τύχη σου την υφαίνεις σιγά-σιγά όσο περνάει απ' το χέρι σου.