@25.1.2023 | 08:37
Το ότι ένας άνθρωπος ασκεί ένα συγκεκριμένο επάγγελμα δε σημαίνει αυτομάτως ότι έχει και τις ανάλογες ικανότητες. Μπορεί να διαθέτει πολύ περισσότερες ή πολύ λιγότερες. Κοινώς, το ότι κάποιος/α είναι γιατρός δε σημαίνει ούτε ότι είναι κατάλληλος/η γι`αυτή τη δουλειά(ουκ ολίγοι/ες την επιλέγουν για τα λεφτά και το κύρος), ούτε φανερώνει απαραίτητα πράγματα για την προσωπικότητα του/της (εκτός κι αν μιλάμε για τους/τις προαναφερθέντες/είσες). Το ίδιο ισχύει και για ένα μπαρίστα φερ`ειπείν.
Γενικώς, αντιλαμβάνομαι ότι η πλειοψηφία τα έχει λίγο κάπως μπερδεμένα στο μυαλό της. Δεν είσαι η δουλειά σου! Είσαι απλώς ένας άνθρωπος που για 8, 10, 15 ώρες την ημέρα ασχολείσαι με κάτι συγκεκριμένο που μπορεί να σε γεμίζει, μπορεί και όχι. Από`κει και πέρα, μπορείς να είσαι χίλια δυο άλλα πράγματα, τα οποία δε σχετίζονται με τη δουλειά σου.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο έρωτας είναι ένα τόσο αγνό και όμορφο συναίσθημα για να επιλέγεις ποιον/α/o θα "ερωτευτείς" και είναι θλιβερό που και αυτός καταλήγει στις μέρες μας να "θυσιάζεται" στο βωμό των χρημάτων και του φαίνεσθαι. Εν τω μεταξύ, όλα αυτά τα "επαγγέλματα κύρους" στην Ελλάδα είναι συνήθως τόσο κακοπληρωμένα και ταυτόχρονα σου τρώνε τόσο (προσωπικό) χρόνο και ενέργεια, ώστε να απαιτείται τελικά κάποιος/α σύντροφος που να μπορεί να το αντέξει και να το υποστηρίξει όλο αυτό. Αλλά όταν έχεις επιλέξει κάποιον/α επειδή είναι γιατρός, δικηγόρος, CEO, κ..ο.κ. μετά σου κακοφαίνεται που ξημεροβραδιάζεσαι μόνος/η στο σπίτι και καταλήγουμε πάλι σε άλλες καταστάσεις, οι οποίες δε θα είχαν προκύψει αν ο κόσμος ερωτευόταν απλώς τον άνθρωπο πίσω από την ιατρική ποδιά, τα κουστούμια ή τη στολή του αστυνομικού, και έχω την εντύπωση ότι αυτό σπανίως συμβαίνει πλέον.