Δεν καταλαβαινω τι εννοεις στο αρχικο κομματι του σχολιου σου. Δηλαδη θεωρεις οτι ολοι οι ανθρωποι που παιρνουν πολλα λεφτα εχουν λυμενα ολα τους τα προβληματα και απαγορευεται να "υποφερουν" για αλλους λογους? Τι απλουστευτικη διαπιστωση για τη ζωη ειναι αυτη? Μπορει να βγαζεις 4000 χιλιαρικα κ ομως να υποφερεις για αλλους λογους, μπορει να εχεις μια ανιατη ασθενεια, μπορει να εχεις ενα οικογενειακο θεμα κλπ. Δεν λυνονται ολα με τα λεφτα.
Κ τελοσπαντων εμενα προσωπικα δεν μ αρεσει η λογικη οτι "επειδη καποιος ειναι χειροτερα απο μενα, δεν δικαιουμαι να παραπονεθω ή να πω οτι περναω δυσκολα". Ναι, η ζωη ειναι αδικη, αυτο ειναι δεδομενο, καποιοι εχουν τα παντα κ καποιοι τιποτα δυστυχως. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι οσοι εχουν παραπανω απο τους αλλους ειτε λογω τυχης ειτε λογω πραγματικης προσπαθειας θα πρεπει να σταματησουν να χαιρονται κ να ζουνε για να μην στενοχωρουν/προκαλουν τους αλλους.
Κ επισης κ στο εξωτερικο δεν ειναι ολα ροδινα. Αν νομιζεις οτι εχουμε λυσει ολα μας τα προβληματα απλα κ μονο επειδη παιρνουμε πιο πολλα λεφτα απο εσας στην Ελλαδα εισαι γελασμενος. Το να προσπαθεις να προσαρμοστεις σε ενα νεο τοπο που εχει διαφορετικη κουλτουρα απο τη χωρα σου, το να παλευεις να συνεννοηθεις σε μια γλωσσα που δεν ειναι η μητρικη σου, το να πρεπει να μαθεις πως λειτουργει ενα νεο συστημα υγειας/φορολογιας κλπ, το να εισαι μακρια απο οικογενεια κ φιλους, ολα αυτα δεν ειναι ευκολα.
Φιλικα παντα.