Συμφωνώ γιατί κ εγω οταν γνωρισα τον αντρα μου πριν από 6 χρ. δεν ειχαμε καθόλου αυτό π λενε έρωτα με τν πρώτη ματιά, τίποτα τέτοιο. Μας γνωρισαν σε παρέα και απλώς έβλεπα ότι ένιωθα ανετα μαζί του και μ εκανε να γελάω με τ χιούμορ του και η εμφανιση οκ αλλά δν μ πηγαινε ο νους οτι μπορούσε ν γινει κάτι μεταξυ μας. Μετά βγηκαμε ραντεβού ου δυο μας και μας βγήκε στραβό γτ αργήσαμε και οι δυο και στν καφετερια που διαλεξαμε να πάμε ήταν τίγκα και δν ειχε θεση να κατσουμε. Κ μ' αρεσε τ πώς το χειριστηκε δηλ. έδειξε ότι λυποταν π δν μπορουσε να οργανωσει το πρωτο ραντεβού των ονειρων μου αλλά δεν κλαιγοταν και πολυ γρηγορα εψαξε και βρηκε πολύ καλυτερο μαγαζι να παμε. Κ καθισαμε κ μιλουσαμε για ποση ωρα κ ενιωθα μια ζεστασια σαν ν τον ηξερα καιρό. Εκει αρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτον μπορω να τν ερωτευτω. Και στν πορεια στη σχεση ήταν τόσο υπομονετικος και περιποιητικός και ειλικρινης που δεν θα τν αλλαζα για κανεναν κ ερωτευτηκα κ αγαπησα στ αληθεια. Πριν τν γνωρισω κρατουσα κρυφα στο σκληρο μ δίσκο φωτο από πρωην να έχω να θυμαμαι και μετα απ' όταν ξεκινησαμε να είμαστε σοβαρα με τη σχεση αυτη τις εσβησα όλες τις φωτο γιατι πραγματικα δεν ηθελα να θυμαμαι κανεναν άλλον, ειπα θελω φωτο μόνο μαζι τ και τα μελλοντικα παιδια μας. Κ ετσι εγινε, γεμισαμε φωτο απο διακοπες, τ γαμο μας κ το παιδι μας κ ολες τις ευχαριστες στιγμες. Στο παρελθον ειχα ερωτευτει κ παραφορα κ κεραυνοβολα κ μονο σε καλό δν βγηκε, ενω ο αντρας μου όταν τν γνωρισα δν ειχα καν το μυαλο μου σε ερωτες κ σχεσεις κ να πώς εγινε. Σ φιλες μ που ειναι μονες τους λεω συχνα ν δινουν ευκαιρια σε αντρες π μπορει να μην τους γεμιζουν το ματι αμεσως ουτε να ειναι το ιδανικο π νομιζουν οτι θελουν κ καλυτερα να δουν πως τις φερεται, αν ειναι αντρας ικανος για κατι σοβαροτερο κ για οικογενεια.