Πιστεύω ότι με το πέρας του χρόνου θα δεις ότι οι καρδιακές φιλίες κερδίζονται πιο δύσκολα. Κι αυτό γιατί μετά τη φοιτητική ζωή, και με περισσότερη ανεξαρτητοποίηση, ανακύπτουν διάφορα προβλήματα ή σκαμπανεβάσματα τύχης, όπου πιο δύσκολα θα βρεις φίλες να σου συμπαραστέκονται στα δύσκολα ή να χαίρονται με τη χαρά σου (ειδικά αν δεν βρίσκονται οι ίδιες σε τέτοια φάση). Ενδεχομένως, η πρώην κολλητή σου να μην μπόρεσε να διαχειριστεί το γεγονός ότι εσύ συνεχίζεις τις σπουδές σου, ενώ εκείνη όχι, και σε ζήλεψε για τη ζωή που πιστεύει ότι δικαιωματικά της ανήκει (κι ας μην κούνησε ούτε το δάχτυλό της για να το παλέψει). Δεν ευθύνεσαι εσύ γι' αυτό, ειδικά εφόσον από μεριάς σου έδειχνες με κάθε τρόπο ότι συνέχιζες να τη θεωρείς φίλη σου και την έκανες να νιώθει άνετα. Καλή πίστη και καλή δύναμη, εύχομαι να βρεις φίλους και φίλες σύντομα, που να εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος μ' εσένα.