@τυχαίος περαστικός
20.2.2023 | 10:06
Η ζωή κάνει όμορφους κύκλους, λένε. Δεν πάει καιρός από τότε που μας έγραψες ότι έκλαιγες σε μια στάση λεωφορείου και σήμερα είσαι εκείνος που κατάφερε να με κάνει να δακρύσω, ενδεχομένως και στην ίδια ακριβώς στάση(πού ξέρεις;). Θα μπορούσα να τα "ρίξω" όλα στην επιστροφή μου σ`αυτή την πόλη, την οποία αγαπώ να μισώ, αλλά δεν είναι αυτό. Πόσο παρήγορο να διαβάζω, λοιπόν, ότι κάποιος με σκέφτεται και μένα κι ας είσαι "μόνο" ένας τυχαίος περαστικός. Όπως βρέθηκα στη στάση, ίσως να βρεθώ και στη θέση σου κάποια στιγμή. Ίσως και όχι, αλλά δεν έχει και τόση σημασία πια.
Κόβω τη μιζέρια και ήθελα να σου πω ότι χάρηκα τόσο που διάβασα τα νέα σου και σε αυτήν και στις προηγούμενες εξολογήσεις. Εύχομαι ολόψυχα οι ερωτευμένες μέρες σου από`δω και στο εξής να είναι γεμάτες με την παρουσία αυτής της υπέροχης γυναίκας(προσωπικά δεν πιστεύω ότι την έχεις εξιδανικεύσει, αλλά μιας και έγινε λόγος στην εξομολόγηση το ανέφερα) όποια κι αν είναι τελικά η κατάληξη. Βλέπεις... όσο και να σκεφτόμαστε κάποια/ον και όσα και να νιώθουμε γι`αυτήν/ον, αυτό που κάνει τελικά τη διαφορά στις τόσο σύντομες ζωές μας είναι η παρουσία. Και εσύ την έχεις στερηθεί τόσο από κάθε άποψη, οπότε τώρα σου αξίζει και με το παραπάνω.
Να είσαι καλά, να συνεχίσεις να "πετάς" και να μας γράφεις νέα σου(μη δίνεις σημασία στα "δεν ταυτίζομαι" και τα αρνητικά σχόλια, αφού-το ξέρεις σίγουρα καλύτερα από μένα- οι άνθρωποι στις μέρες μας αδυνατούν να δουν την πραγματική ομορφιά). Ίσως της μάθεις και αυτή τη στήλη-χωρίς να της αποκαλύψεις όμως ποιος είσαι, έτσι για το σασπένς- και μπορεί να "συναντιέστε" εδώ . Πολλά "μπορεί", μα ακόμα περισσότερα ΜΠΟΡΕΙΣ, αρκεί να πιστέψεις στον εαυτό σου. Εύχομαι αυτή να ήταν μόνο η αρχή.