Όσο καλοπροαίρετα και να θέλω να σκέφτομαι για τους ανθρώπους,με κάτι τέτοια δε μπορώ. Και όχι γιατί δεν είναι σεβαστό το να μη θέλει κάποιος να παντρευτεί αλλά αφού μπαίνει στη διαδικασία της συγκατοίκησης σημαίνει ότι θέλει τα θετικά του γάμου.
Σε καμία περίπτωση δε θέλω να φανεί ότι εμείς οι γυναίκες θέλουμε να τυλίξουμε τον άλλον γιατί στην τελική και εργασία έχουμε και ζωή πριν από τον άντρα είχαμε. Το θέμα είναι ότι επειδή είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι, κάπως έτσι καταλήγει μια σχέση που περνάει από το στάδιο της απλής σχέσης σε συγκατοίκηση. Το ότι δε θέλει εμένα μου κάνει ότι δε θέλει να παντρευτεί εσένα. Γιατί όμως να έχει τα προνόμια της συγκατοίκησης χωρίς επισημοποίηση; Οι δικοί του σε ξέρουν; Αν όχι, κανενα δώρο να μην κάνεις, θεία θα είσαι με παπά και με κουμπάρο. Απλά όταν είμαστε σε μια σχέση πρέπει να ξέρουμε πού βαδίζουμε. Αν είστε οκ και οι δυο με το να συγκατοικειτε και όπου βγει οκ, αν εσύ θες επισημοποίηση απλά πες το για να δεις τις προθέσεις του. Είναι δικαίωμά σου. Αν αρχίσει βλακείες του τύπου 'εγω δεν πιστεύω σε αυτα' κτλ τότε πες του 'και γω δεν πιστεύω να νομίζεις ότι θα είμαι στον αέρα με κάποιον που δε θέλει τα αυτονόητα!'