Ναι, καλά, δεν πιστεύει στο θεσμό του γάμου! Ο θεσμός δεν είναι θεός, αλλά υπάρχει, είτε πιστεύει κανείς είτε όχι. Αν η χρησιμότητα του θεσμού αυτού δεν ήταν αποδεδειγμένη, δεν θα είχαμε τόσα ΛΟΑΤΚΙ ζευγάρια να αγωνιούν να τον καθιερώσουν μεταξύ τους. Αχ, αυτά τα σάπια... Τέλος πάντων, άλλο θέμα αυτό. Στην περίπτωσή σου, κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες. Θεωρητικά, αν εσύ έκανες παιδί μαζί του, εκείνος θα ήταν ο πατέρας κι εσύ η μητέρα, είτε είστε παντρεμένοι μεταξύ σας είτε όχι. Οπότε και σ' αυτήν την περίπτωση, κάνεις όσα θα έκανες ως θεία του παιδιού. Εδώ εξαρτάται όχι από τη σχέση σου με το σύντροφό σου, αλλά πιο πολύ από τη σχέση σου με την αδερφή του. Αν είστε ήδη γνωστές μεταξύ σας και της έχεις μια άνεση, μην το σκέφτεσαι, πήρες δώρο χθες! Άφησέ το στη δική της ευχέρια αν θελήσει ως μαμά να αναφέρεται σ' εσένα ως "η θεία τάδε" όταν θα μιλά αργότερα με το παιδί. Για μένα, το πιο σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να επικεντρώνεσαι στις όμορφες στιγμές. Το αν θα σε αποκαλούν "η θεία τάδε" ή "η δεσποινίς Χ" ενώπιον του παιδιού, δεν έχει τόση σημασία όσο η χαρά που θα μοιράζεσαι και η καλή σχέση που θα έχετε όλοι μαζί. Ειδάλλως, στην απ' έξω μπορείς μια χαρά να νιώθεις ακόμα και μετά αφότου έχεις κάνει το γάμο των ονείρων σου και με πανάκριβο δαχτυλίδι στο χέρι. Επικεντρώσου πρώτα στην ποιότητα της σχέσης και κάνε ό,τι περνά απ' το χέρι σου για να καλλιεργείς την ποιότητα αυτή.