"Ό,τι δε συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά". Οπότε δε νομίζω ότι η κοινωνία δεν αποδέχεται τους χωρισμούς, αλλά μάλλον δεν αποδέχεται τις δικαιολογίες, ειδικά αν γίνεται λόγος για κάτι όμορφο και αληθινό. Σε έναν κόσμο ψεύδους και υποκρισίας δεν είναι άλλωστε τόσο εύκολο να βρεις κάτι όμορφο και αληθινό. Οπότε αν θες να το "θυσιάσεις" για όνειρα και στόχους, πρέπει αφενός να αξίζουν περισσότερο(υποκειμενικό είναι αυτό φυσικά) και αφετέρου να είσαι προετοιμασμένος/η για την πιθανότητα να μην ξαναβρείς κάτι ανάλογο.