Να έχεις κοντά τους ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια και όχι φόβο ...και να ακούς περισσότερο τα μέρη του εαυτού σου που σε κάνουν να νιώθεις δύναμη και όχι πόνο... Ας κάνω μια υπόθεση. Έχεις έρωτα με τον έρωτα , με την μουσική που φουντώνει το συναίσθημα , με το όλο πακέτο. Έχεις γράψει ήδη το έργο και πας να το φορέσεις σε έναν άνθρωπο. Φοβάσαι μην δεν αποδειχτεί καλός ηθοποιός για το έργο σου. Μην δεν χορτάσει ικανοποιητικά την πεινασμένη ανάγκη σου να το ζήσεις. Σκέψου με τη λογική λίγο όμως. Το έργο γράφεται με τον άνθρωπο μαζί , με την σχέση την ίδια , την ασφάλεια ,την επικοινωνία, την αμοιβαιότητα και εξέλιξη . Υπάρχει μια άλλη οπτική : αυτή που θες απλώς να ανακαλύψεις αν ταιριάζετε , αν θα πάει αυτό που έχετε παραπέρα. Να ανακαλύψεις καλύτερα ΕΣΕΝΑ. Ζεις αυτή τη ζωή για εσένα . Και εκεί δεν υπάρχει φόβος .Υπάρχει μόνο η αλήθεια . Μην φοβάσαι ποτέ την αλήθεια . Γιατί είναι πάντα για το καλό και των δύο ! Και πρέπει να πας με τα δικά της νερα...οχι να πάει αυτή με τα δικά σου. Δες καθαρά,πέρα από παλιές πληγές. Τα καλά συναισθήματα θα έπρεπε να σε οδηγούν τώρα αν αυτό που έχετε είναι όμορφο . Μην βάζεις άλλον άνθρωπο στο κέντρο της ζωής σου σε βαθμό να φοβάσαι τόσο ,γιατί θυμήσου,..ζεις για να απολαύσεις και να μάθεις καλύτερα εσένα... Ούτε να σε αγαπήσει κάποιος ντε κ καλά ούτε τίποτα.. Μην το ξεχνάς.