Το σχολιο σου συνοψιζει ακριβως ολες τις σκεψεις που εκανα κ γω. Οντως, το να μην συνειδητοποιει οτι η απιστια ηταν δικο του λαθος κ μονο δειχνει οτι μαλλον δεν θεωρει οτι εκανε κ κατι τοσο κακο, αρα θα το ξανακανει. Κ οντως ειναι σαν να μου λεει "αν η συμπεριφορα σου απεναντι μου ειναι τοξικη θα σε απατησω".
Κ πιστεψε με δεν ειναι καθολου του στυλ μου να κανω τοσο ενδελεχη ερευνα των ακολουθων καποιου κ να διαβαζω σχολια κλπ, αρα διαπιστωνω οπως λες κ συ οτι μαλλον κατι υποσυνειδητα μου ελεγε οτι ο ανθρωπος αυτος δεν ειναι αξιος εμπιστοσυνης κ γι΄'αυτο ψαχουλευα τα παντα με την ελπιδα οτι θα βρω ενα αδιασειστο στοιχειο που να τον ενοχοποιει. Πιστεψε με σε κανονικες συνθηκες δεν ψαχουλευω τιποτα που δεν ειναι δικο μου κ σεβομαι απολυτα τα προσωπικα αντικειμενα αλλων κλπ.
Εχεις δικιο, το να μην εμπιστευεσαι καποιον ειναι αρκετος λογος για να τον αφησεις. Δεν μ' αρεσει καν ο εαυτος μου κ αυτα που κανω, το οτι ψαχνω προφιλ αγνωστων γυνιακων κ κοιταω αν εχουν δικο του λαικ το θεωρω τραγικο...Ναι, το συνειδητοποιω οτι ειναι στα ορια της παρανοιας ολο αυτο, αλλα δεν το εκανα με καθε συντροφο που ειχα. Αρα, ο συγκεκριμενος για καποιο λογο με ωθει σε τετοια συμπεριφορα. Αρα δεν ειναι σωστος για μενα.