Όλοι ζητάνε μια σειρά από πράγματα. Ειλικρίνεια, σεβασμό, αλήθεια κα, που δεν έχει πια κανένα μα κανένα νόημα να τα γράψω. Πόσοι όμως τηρούν στη ζωή τους όλα μα όλα αυτά που ζητάνε από τους γύρω τους; Η αυτοκριτική είναι δύσκολη και πρέπει να έχει κάποιος πραγματικά τα κότσια για να την κάνει, αλλά οι περισσότεροι επιλέγουν να δικαιολογούν τον εαυτό τους. Κάποια πράγματα θέλουμε και τα δίνουμε απλόχερα σε κάποιους ανθρώπους και δεν περιμένουμε τίποτα, μόνο μια ντόμπρα απάντηση. Όπως και το να εκφράσουμε τι νιώθουμε. Οι άνθρωποι δίνουν ευκαιρίες σε αυτούς που αυτοί θέλουν και το εάν τις αξίζουν ή όχι φαίνεται να μην έχει καμία σημασία για κάποιους. Δεν πειράζει, ας είναι και αυτό. Γενικά, θα το γράφω -εξάλλου ο καθένας ψάχνει ο,τι θέλει- σώμα φέτες, ο καβαλάρης στη μπλούζα, ψιλό τακουνα, κινητό με 4 τρύπες, ταξίδια σε πολυτελή μέρη, δεν κάνουν τον άνθρωπο, ούτε θα του εμφυσήσουν διάφορες αξίες. Αλλά δεν έχει πια κανένα νόημα. Σωστά, ο σεβασμός δεν σχετίζεται. Θα μπορούσα να το είχα κατανοήσει αλλά δεν έχω εμπειρίες.