Ναι, οσες φορες βρισκόμασταν απο κοντα ηταν μια χαρα κ απο μηνυματα έδειχνε ενδιαφερον, εστελνε συχνα πρώτος κλπ. Αλλα μενουμε κ μια ωρα αποσταση οποτε δεν μπορουσαμε κ να βρισκομαστε καθε μερα. Δηλαδη συνολικα ολο αυτο το διαστημα ειχαμε βρεθει 6-7 φορες.
Οταν μου εστειλε για να ακυρώσει τη συνάντηση μας, δεν μου εδωσε την εντύπωση οτι εγινε κατι απροοπτο. Μου ειπε απλα "επειδη αυτο το event ειναι σημαντικο δεν μπορω να φυγω νωρις". Εγω διαβαζοντας το μηνυμα, το πρωτο πράγμα που σκεφτηκα ειναι "ναι, αυτο ομως δεν το ηξερες εδω κ καιρο? Δεν νομιζω να διαπιστωσες ξαφνικα τωρα οτι αυτο το event ειναι σημαντικο για σενα κ οτι θα πρεπει να μεινεις μεχρι το τελος! Αρα αφου το ηξερες απο πριν οτι δεν θα μπορεις να φυγεις νωρίς, γιατι κανονισες μαζι μου ενω ειχες ηδη αυτη την υποχρεωση που δεν ηξερες τι ωρα θα τελειωσει?
Απο την αλλη αν δεν ηξερες αν θα μπορεις να φυγεις νωριτερα, δεν θα έπρεπε να το τσεκαρεις με καποιον προτου κανονισεις μαζι μου?". Ειναι μικρες κινησεις που αν ειχε κανει, θα μου εδειχνε οτι υπολογισε κ μενα λιγο. Αυτος μαλλον σκέφτηκε, "θα προσπαθησω να φυγω νωριτερα κ αν δεν γινεται απλα θα της το ακυρωσω". Κ ουτε που θα τον απασχολουσε.
Τελοσπαντων ξερω, υπεραναλυω, αλλα κ γενικα απο το υφος του μηνυματος δεν ενιωσα οτι ειχε απολογητικο υφος κλπ ουτε οτι ηταν προθυμος να επανορθωσει, ηταν πιο πολυ σε φαση "πρεπει να αποδεχτεις οτι ολο αυτο ηταν εκτος του δικου μου ελεγχου κ επισης το οτι η δουλεια μου ειναι πάνω απ ολα". Το μονο που τον ενοιαζε ηταν να παρει την ευθυνη απο πανω του κ να δειξει οτι δεν εφταιγε ο ιδιος που ακυρωσε για 2η φορα. Ήξερε πολυ καλα οτι δεν θα χαρω προφανως με αυτα που θα μου ελεγε.