equinox, ενδιαφέρουσα η προσέγγιση σου, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Απο την άλλη αν δεν μείνεις και καθόλου μόνος/η ουσιαστικά δεν μαθαίνεις και πότε να στέκεσαι στα πόδια σου. Ακόμα και οι οικονομικές δυσκολίες που θα σου προκύψουν στην προσπάθεια σου να συντηρήσεις ένα σπίτι, θα σε πάνε ένα βήμα παραπέρα. Είμαι της άποψης πως ένας άνθρωπος πρέπει να μάθει από πολύ νωρίς να ζει χωρίς δεκανίκια, να μάθει να τα βγάζει πέρα μόνος του, αλλιώς θα είναι μια ζωή εξαρτωμενος. Και στο φινάλε, δεν σημαίνει πως όποιος ζει μόνος του είναι και μονος του. Υπάρχουν οι φίλοι, η οικογένεια, οι κατά καιρούς ερωτικές σχέσεις κλπ.