Συνήθως το μεγαλύτερο taboo προέρχεται από το οικογενειακό περιβάλλον, γιατι; Γιατί, straight gay bi poly trans, έχουμε και τις προσωπικές μας στιγμές και θελουμε να φτιαξουμε τη δικη μας οικογενεια, άλλωστε πως θα λειτουργούσε διαφορετικά η κοινωνία μας; οπότε, το να βασίζεσαι στο τι λένε οι άλλοι η οι οποιοι άλλοι
αυτομάτως δεν ισχύει. Οπότε, γτ εφόσον έχεις ερωτοχτυπηθει με το παιδί, δεν εκδηλώνεις τα συναισθήματα σου για 'κεινο/η/ο και αναλογως τι σου απαντήσει πράττεις. Εαν πάλι, φοβάσαι μήπως σε κοροϊδέψει και σε κάνει να αισθανθείς άσχημα, αυτό μπορείς να το καταλάβεις από τον κοινωνικό του περίγυρο. Τι θέλω να πω; Θέλω να πω, πως εάν οι φίλοι του χλευαζουν κοροϊδεύουν κακοπροαιρετα, είναι εν'ολιγης κάφροι και γνωρίζεις ότι ενδεχομένως το ρίσκο που παίρνεις να σου επιφέρει κάποια συναισθηματική βλάβη. Τότε καλό θα ήταν να προστατευθείς μέχρι ωτου βρεις έναν άνθρωπο που θα εμπιστευθείς να εκφράσεις το τι και το πως αισθάνεσαι. Αυτός ο κανόνας ισχύει για όλες τις σχέσεις θεωρώ ανεξαρτήτως φύλου. Άλλωστε η έμφυλη βία στις μέρες μας κοντεύει να αποτελεσει τετριμμένο σκιάχτρο σε λιβάδι. Όχι ότι κοινωνικό φαινόμενο αυτό έχει εξαλειφθεί και δεν το βλέπω σύντομα να εξαλείφεται...αλλά καλο θα ήταν να προσέχεις κυρίως τη συμπεριφορα του κοινωνικού περίγυρου. Δηλαδή, είναι δεκτικοί η όχι; Γελάνε και κοροϊδεύουν; Πειράζονται/παιζουν καλοπροαιρετα; η κακοπροαιρετα; και τι εννοώ με αυτό, γελάνε κάνοντας τους άλλους να αισθάνονται άσχημα; η γελάνε σε υγιές πλαισιο; δηλαδή αισθάνονται όμορφα χωρίς να υπάρχει η παραμικρή υπόνοια κακεντρεχειας;