Ποιος οριζει τι εστι "υπερβολικα πολλα ταξιδια"? Μπορει για σενα τα 3 ταξιδια τον χρονο να ειναι υπερβολικα πολλα, μπορει για την εξομολογουμενη ομως να μην ειναι αρκετα. Δεν ειμαστε ολοι οι ανθρωποι ιδιοι κ δεν εχουμε τις ιδιες αναγκες. Επισης, οι ανθρωποι αντιλαμβανονται τα πραγματα διαφορετικα αναλογα με την οικονομικη τους κατασταση και αυτο ειναι λογικο. Για εναν δισεκατομμυριουχο ενα παντελονι που κοστιζει 100 ευρω ειναι φθηνο, για καποιον που παιρνει το βασικο μισθο ειναι πανακριβο. Δεν σημαινει οτι καποιος ειναι σωστος κ καποιος λαθος, απλα ο καθενας βλεπει τα πραγματα απο αλλη οπτικη.
Απο τη στιγμη που η εξομολογουμενη λεει οτι τα ταξιδια ειναι το παθος της, ειναι για μενα κατανοητο το οτι το θεωρει προβλημα πως δεν μπορει ο συντροφος της να την ακολουθησει σε αυτα.
Ενας αντρας σε σχεση δε χρειαζεται συχνα να συμβιβασει τα θελω του γιατι αν θελει να κανει κατι που η τσεπη της συντροφου του δεν αντεχει, μπορει να πληρωσει για κεινη, και οι περισσοτερες κοπελες συνηθως δεχονται ενα κερασμα απο τον συντροφο τους. Αντιθετα δεν υπαρχουν πολλοι αντρες που θα ηταν οκ με να τους πει η κοπελα τους "σημερα θα παμε να φαμε σε ενα εστιατοριο και κερναω εγω". Η ακομα κ αν το δεχονταν για μια φορα, δεν θα τους αρεσε να συμβαινει αυτο συνεχεια. Οποτε οταν σε μια σχεση η κοπελα βγαζει πιο πολλα κ ο συντροφος της δε δεχεται το κερασμα, μπορει η ιδια να νιωθει οτι δεν μπορει να κανει αυτα που θελει κ πρεπει συνεχως να συμβιβαζει τα θελω της λογω της οικονομικης ανεχειας του συντροφου της. Κ αυτο μπορει στην αρχη να το κανει προθυμα, σταδιακα ομως μπορει να γινει κουραστικο. Γιατι ειναι σαν να ζεις με βαση την οικονομικη κατασταση καποιου αλλου κ οχι τη δικη σου. Δε λεω οτι ετσι θα επρεπε να ειναι, ιδανικα θα επρεπε να κανονικοποιησουμε το να κερναει μια κοπελα τον συντροφο της και να μην νιωθουν οι αντρες αβολα μ αυτο, αλλα καλως ή κακως στους περισσοτερους κακοφαινεται ή νιωθουν αβολα.