H TN είναι ένα δείγμα οτι ο άνθρωπος δεν έχει αποτυχεί παταγωδώς, παρεμπιπτόντως εκεί που έχει αποτύχει κατά την άποψή μου είναι ένα μέρος της χρήσης του, και ένα μέρος του είναι αυτό που εξηγείς στη εξομολόγηση σου. Δεν πρόκειται να αισθανθείς συναισθηματικό βάθος, απλά μιμείται την ενσυναίσθηση και την κατανόηση με βάση προγραμματισμένες αντιδράσεις. Αυτό που την κάνει ξεχωριστή, κάτι που θα ακούσεις πολλές φορές όσο αφορά την ΤΝ είναι ο όρος "Machine learning", δηλαδή την ικανότητα να μπορεί να μαθαίνει και να κάνει προβλέψεις ή να παίρνει αποφάσεις χωρίς να είναι ρητά προγραμματισμένή όπως στο παραδοσιακό προγραμματισμό όπου κάποιος προγραμματιστής γράφει σαφείς εντολές. H TN δεν μπορεί να προσομοιώνει την κατανόηση και τη συμπόνια, δεν μπορεί να αναπαραγάγει πραγματικά το βάθος μιας σχέσης ανθρώπου με άνθρωπο. Έστω ότι ή ανθρώπινη λήψη αποφάσεων να είναι επιρρεπής σε ασυνείδητες προκαταλήψεις αλλά η ενσυναίσθηση και οι κοινές εμπειρίες είναι μοναδικές. Τi εμποδίζει οτι τα δεδομένα εκπαίδευσης που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη ένος τέτοιο συτήματος να είναι τόσο μεροληπτικά ή αντιπροσωπευτικά όπως πολύ πιστεύουμέ; Επίσης πολύ βασικό που πολύ απο εμάς αγνοούν είναι το θέμα απορρήτου και ασφάλειας, γιατί τα συναισθήματα απαιτούν συνήθως πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα. Βέβαια το έχουμε καταφέρει με άλλους τρόπους αλλά δε βαριέσαι... Εάν τα δεδομένα αυτά τεθούν σε κίνδυνο σε περίπτωση παραβίασης, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για κακόβουλο σκοπο, λεπτομερή συναισθηματικό προφίλ για στοχευμένη χειραγώγηση κτλπ. Να το σκεφτείς διπλά για όσα αναφέρεις παραπάνω, αλλά αν θες να ασχοληθείς σοβαρά με την αναπτυξή ΤΝ είναι πολύ ενδιαφέρον ..μελλοντικά,