Καλημέρα. Τα συλλυπητήρια μου για την απώλεια του αγαπημένου σου προσώπου.
Η συμπεριφορά του φίλου σου είναι απογοητευτική.
Σε περίπτωση που δεν το έχεις κάνει ήδη, θα σου πρότεινα να του μιλήσεις ειλικρινά και ανοιχτά και να πεις πως νιώθεις un-filtered.
Και να δεις μετά τι θα πει, αν θα το παραδεχτεί οτι είναι απών ή αν θα πει βλακείες.
Και φυσικά θα δεις αν υπάρχει αλλαγή στην συμπεριφορά, εφόσον πάει καλά η συζήτηση και γίνεις κατανοητή.
Πες χωρίς αυτο-περιορισμό, πες πως ακριβώς βλέπεις εσύ τα πράγματα και δωσε του την ευκαιρία να σου εξηγήσει.
Δυστυχώς, είναι σύνηθες σε περιπτώσεις δυσκολιών να δεχόμαστε τέτοια συμπεριφορά γιατί δεν καταλαβαίνουν όλοι το τι περνάμε, δεν έχουν ενσυναίσθηση, δεν έχουν περάσει κάτι αντίστοιχο, δεν έχουν αντιμετωπίσει κάποια δυσκολία, δεν έχουν αντιμετωπίσει καμία δυσκολία στην ζωή τους γενικώς.
Οπότε είναι σύνηθες το να γίνουν "ξεκαθαρίσματα" και να συνειδητοποιήσουμε οτι κοντινοί μας άνθρωποι δεν είναι αυτό που νομίζουμε. Και αυτό, σε συνδυασμό με την απώλεια την οποία ήδη πενθείς είναι πολύ σκληρό και δύσκολο και απαιτητικό.
Σου εύχομαι δύναμη, αν δεν μιλήσετε, αν δεν υπάρξει κατανόηση να σκέφτεσαι οτι είναι για καλό μακροπρόθεσμα. Κάποιες φορές τα σπάμε, απομακρυνόμαστε και είναι πολύ ζόρη αλλά αργότερα συνειδητοποιούμε οτι είναι για καλό, γιατί γίνεται χώρος για να εισέλθουν στην ζωή μας νέοι άνθρωποι, πιο συμβατοί με εμάς, με παρόμοιο ήθος και με τους οποίους θα ζήσουμε υπέροχα πράγματα, όμορφες στιγμές και θα δημιουργήσουμε ωραίες αναμνήσεις.
Περιληπτικά, κάνε μια ανοιχτή συζήτηση, αξιολόγησε το τι θα ακούσεις. Αν πληγωθείς (παίζει και αυτό - δεν μπορώ να σου χρυσώσω το χάπι) σκέψου οτι για κάποιον λόγο γίνονται όλα (αυτός ο λόγος δεν είναι το να υποφέρεις εσύ) και οτι κάτι καλύτερο σε περιμένει στο μέλλον.
Εύχομαι όλα να πάνε καλά!