Δεν βαζω ολους στο ιδιο καλουπι, αν σε περιπτωση αυτο εννοεις. Φυσικα και υπαρχουν αξιολογοι ανθρωποι και το εχω δει. Δηλαδη εχω δει και ζευγαρια που ειναι πολυ καλα μαζι και δεν εχει ο ενας ρεντ φλαγκς ΄ή προβληματικη συμπεριφορα. Απλως οταν τους προκυπτει ενα προβλημα, το λυνουν και προχωρανε. Απλα επεοδη εχουν δει πολλα τα ματια μου, πατησα φρενο και αποφασισα να εστιασω σε εμενα. Θα ηθελα ομως να δωσω ενα μικρο παραδειγμα. Μου ειχε τυχει να γνωρισω εναν με τον οποιο ειχαμε βγει μονο μια φορα επειδη ακριβως βλεπαμε πως θα πηγαινε το πραγμα, καποια στιγμη στα μηνυματα που μιλαγαμε (μετα τη πρωτη φορα που βγηκαμε) ο διαλογος ηταν ο εξης : -EΙσαι ντροπαλη -Επειδη δεν στελνω ακραιες φωτογραφιες; -Oχι αλλα παραυτα εχω καθε δικαιωμα να σε προκαλω ετσι δεν ειναι? -Οταν μας αρεσει καποιος θα ελεγα οτι το βρισκω λογικο να θελουμε να προκαλουμε για να υπαρχει και μια ενταση -Απλα εισαι ντροπαλη και αυτη ειναι η προκληση μου -Για να στειλω ακραια φωτογραφια; -Oχι, ισως ηθελα να σκεφτεις οτι θα μου δειξεις την επομενη φορα που θα βρεθουμε οτι δεν εισαι ντροπαλη (εδω ενιωσα σαν να ηθελε κατα καποιο τροπο να του αποδειξω οτι δεν ειμαι ντροπαλη, κατι που εγω γενικα δεν εχω αναγκη να αποδειξω , στον ανθρωπο γαινεται και τι σου βγαζει ο αλλος) -Θα ελεγα οτι δεν με γνωριζεις ακομη καλα, οποτε λογικο ειναι. -Εγω μπορει να εχω καταλαβει περισσοτερα απο οτι νομιζεις, το θεμα ειναι να τα δω και στη πραξη , πιστεψε με. Εχουμε πολλα να κανουμε -Εγω προσωπικα επειδη μπορει να εχω καταλαβει κατι για σενα, δεν θα το ελεγα ομως στη θεση σου. Ειμαστε γενικα ο,τι μας βγαζει ο αλλος. -Δεν θελω να σου πω τι εχω καταλαβει , θελω να τα δω στη πραξη (εδω πραγματικα ενιωαα οτι επρεπε οπωσδηποτε να του αποδειξω οτι δεν ισχυει οτι δεν ειμαι ντροπαλη, δεν εχω αλλωστε την υποχρεωση να αποδειξω κατι , δεν εχω τιποτα να αποδειξω στη τελικη. Επισης ενιωσα οτι κατα καποιο τροπο σαν να περιμενε πολλα απο μενα με αποτελεσμα να μη μπορω να ειμαι ο εαυτος μου. Αν δεν ελεγε αυτα, θα μπορουσα να ειμαι ο εαυτος μου. Αλλα με αυτα που ειπε, εαν του εδειχνα οτι οντως δεν ειμαι ντροπαλη, θα ηταν σαν να ηθελα να του το αποδειξω).
Θελω να καταληξω στο γεγονος οτι οταν γνωριζεις τον αλλον, αστον να αφεθει με τον δικο του τροπο, μπορει να μην το δειξει αμεσως, μπορει να το κανει αργοτερα ή μπορει να το κανει και νωριτερα. Παει αναλογα τη διαθεση και τη στιγμη. Με το να καθομαστε και να λεμε τι περιμενουμε απο τον αλλον, ο αλλος αυτοματα νιωθει οτι δεν μπορει να ειναι ο εαυτος του. Καπως ετσι ηταν οι περισσοτερες μου γνωριμιες... Εκτος απο 1-2 σχεσεις που ειχα κανει, που ηταν και οι δυο εξισου υπεροχες σχεσιες, και ημουν τρομερα ο εαυτος μου, υπηρχε σεβασμος και κατανοηση σε ολους τους τομεις. Ασχετα αν χωρισαμε για αλλους λογους.
Δεν βαζω ολους στο ιδιο καλουπι, αν σε περιπτωση αυτο εννοεις. Φυσικα και υπαρχουν αξιολογοι ανθρωποι και το εχω δει. Δηλαδη εχω δει και ζευγαρια που ειναι πολυ καλα μαζι και δεν εχει ο ενας ρεντ φλαγκς ΄ή προβληματικη συμπεριφορα. Απλως οταν τους προκυπτει ενα προβλημα, το λυνουν και προχωρανε.
Απλα επεοδη εχουν δει πολλα τα ματια μου, πατησα φρενο και αποφασισα να εστιασω σε εμενα.
Θα ηθελα ομως να δωσω ενα μικρο παραδειγμα. Μου ειχε τυχει να γνωρισω εναν με τον οποιο ειχαμε βγει μονο μια φορα επειδη ακριβως βλεπαμε πως θα πηγαινε το πραγμα, καποια στιγμη στα μηνυματα που μιλαγαμε (μετα τη πρωτη φορα που βγηκαμε) ο διαλογος ηταν ο εξης :
-EΙσαι ντροπαλη
-Επειδη δεν στελνω ακραιες φωτογραφιες;
-Oχι αλλα παραυτα εχω καθε δικαιωμα να σε προκαλω ετσι δεν ειναι?
-Οταν μας αρεσει καποιος θα ελεγα οτι το βρισκω λογικο να θελουμε να προκαλουμε για να υπαρχει και μια ενταση
-Απλα εισαι ντροπαλη και αυτη ειναι η προκληση μου
-Για να στειλω ακραια φωτογραφια;
-Oχι, ισως ηθελα να σκεφτεις οτι θα μου δειξεις την επομενη φορα που θα βρεθουμε οτι δεν εισαι ντροπαλη
(εδω ενιωσα σαν να ηθελε κατα καποιο τροπο να του αποδειξω οτι δεν ειμαι ντροπαλη, κατι που εγω γενικα δεν εχω αναγκη να αποδειξω , στον ανθρωπο γαινεται και τι σου βγαζει ο αλλος)
-Θα ελεγα οτι δεν με γνωριζεις ακομη καλα, οποτε λογικο ειναι.
-Εγω μπορει να εχω καταλαβει περισσοτερα απο οτι νομιζεις, το θεμα ειναι να τα δω και στη πραξη , πιστεψε με. Εχουμε πολλα να κανουμε
-Εγω προσωπικα επειδη μπορει να εχω καταλαβει κατι για σενα, δεν θα το ελεγα ομως στη θεση σου. Ειμαστε γενικα ο,τι μας βγαζει ο αλλος.
-Δεν θελω να σου πω τι εχω καταλαβει , θελω να τα δω στη πραξη
(εδω πραγματικα ενιωαα οτι επρεπε οπωσδηποτε να του αποδειξω οτι δεν ισχυει οτι δεν ειμαι ντροπαλη, δεν εχω αλλωστε την υποχρεωση να αποδειξω κατι , δεν εχω τιποτα να αποδειξω στη τελικη. Επισης ενιωσα οτι κατα καποιο τροπο σαν να περιμενε πολλα απο μενα με αποτελεσμα να μη μπορω να ειμαι ο εαυτος μου. Αν δεν ελεγε αυτα, θα μπορουσα να ειμαι ο εαυτος μου. Αλλα με αυτα που ειπε, εαν του εδειχνα οτι οντως δεν ειμαι ντροπαλη, θα ηταν σαν να ηθελα να του το αποδειξω).
Θελω να καταληξω στο γεγονος οτι οταν γνωριζεις τον αλλον, αστον να αφεθει με τον δικο του τροπο, μπορει να μην το δειξει αμεσως, μπορει να το κανει αργοτερα ή μπορει να το κανει και νωριτερα. Παει αναλογα τη διαθεση και τη στιγμη. Με το να καθομαστε και να λεμε τι περιμενουμε απο τον αλλον, ο αλλος αυτοματα νιωθει οτι δεν μπορει να ειναι ο εαυτος του.
Καπως ετσι ηταν οι περισσοτερες μου γνωριμιες... Εκτος απο 1-2 σχεσεις που ειχα κανει, που ηταν και οι δυο εξισου υπεροχες σχεσιες, και ημουν τρομερα ο εαυτος μου, υπηρχε σεβασμος και κατανοηση σε ολους τους τομεις. Ασχετα αν χωρισαμε για αλλους λογους.