Σε καταλαβαίνω απόλυτα εδώ. Κι εγώ στη θέση σου θα "κουμπωνόμουν" πιο πολύ αν θα μου τα έγραφε αυτά κάποιος με τον οποίον έμελλε να ξαναβγούμε ραντεβού. Εκτός αυτού, βλέπω το εξής ρίσκο: ας πούμε ότι στο επόμενό σας ραντεβού κάνεις τον εαυτό σου να νιώσει λίγο πιο άνετα, οπότε και παίρνεις τον αέρα να έχεις πιο πολύ χιούμορ ή να γελάσεις λίγο παραπάνω (χωρίς να του στέλνεις, όμως, ερωτικά σημάδια). Και μετά εκείνος θα προσπαθήσει να κάνει άγαρμπες κινήσεις για να εκμαιεύσει φιλιά ή κάτι παραπάνω από σένα. Αν εσύ κάνεις πίσω, θα σου το καταλαγίσει κιόλας ότι "μα εσύ μου απέδειξες ότι δεν είσαι τόσο ντροπαλή τελικά, αφού σε βλέπω, έλα, αφού το θέλουμε και οι δύο..." Λες και σχεδίασε παγίδα: σου είπε να ανοιχτείς λίγο παραπάνω, εσύ ξεπέρασες τον εαυτό σου και το έκανες, αλλά αυτόν τον συμφέρει να το ερμηνεύσει από σένα σαν "απόδειξη" ότι είσαι έτοιμη και για κάτι παραπάνω. Συναισθηματικός χειρισμός λοιπόν, αρκεί να εξοικονομήσει εκείνος χρόνο κι ενέργεια και να μπείτε κατευθείαν στο "ψητό." Δυστυχώς, πρόκειται για άτομα που δεν διαθέτουν φαντασία ούτε και αρκετή συναισθηματική νοημοσύνη. Αντί να σου γράφει για ενδιαφέροντα πράγματα που να αρέσουν και στους δυο σας και να εξιτάρουν το μυαλό (π.χ. έργα επιστημονικής φαντασίας, πολιτιστικά δρώμενα, ταξίδια που έχετε κάνει, οτιδήποτε που να αρέσει και τους δυο σας για να έχετε σημεία επαφής) και να προτείνει κάτι πρωτότυπο στο επόμενο ραντεβού, ασχολείται με την "ντροπαλοσύνη" σου ώστε να εξασφαλίσει την ικανοποίησή του (μην τυχόν και ξοδευτεί πάλι για καφέ και δεν πάρει πίσω ούτε γλωσσόφιλο αυτή τη φορά). Καλά κάνεις, λοιπόν, και δεν "τσιμπάς" πλέον, διατηρώντας τα στάνταρ σου.