Η μητέρα σου από όσα λες διακρίνεται από μια τοξικότητα σαφώς, ομως δεν το κάνει επίτηδες (παίζει να έχει καμία κατάθλιψη),κάποιοι ανθρωποι είναι πιο αδύναμοι συναισθηματικοί και ευκολόπιστοι. Και σίγουρα σε αγαπάει και σε νοιάζεται ,δεν έρχεται απλά σε σένα γιατί δεν έχει τι άλλο να κάνει. Πρώτο φάουλ σου. Ωστόσο ,θέλω να επικεντρωθώ σε εσένα. Κατανοείς φαντάζομαι, αφού πας και σε ψυχολόγο ,πως ο κύριος λόγος που τόσο μικρή έκανες οικογένεια είναι γιατί ήθελες να ξεφύγεις από τη δική σου οικογένεια. Και πολύ αμφιβάλλω για το αν φροντίσες να ζήσεις πρώτα κάποια πράγματα και αν κοίταξες να διασφαλιστείς οικονομικά πριν μπεις στο λούκι γάμος παιδιά . Κοινώς αν έχεις τη δική σου επαγγελματική αποκατάσταση ή σε συντηρεί ο άντρας. Και μπορεί τώρα να αναρωτιέσαι , γιατί η μάνα σου φέρεται έτσι ,γιατί δεν ξυπνάει με τον ηλίθιο που έχει μπλέξει (ουσιαστικά είναι συναισθηματικά εξαρτημένη, δεν ξέρω αν τη στήριζε και οικονομικά τόσα χρόνια και για αυτό τον ανεχόταν ως πιο νέα, και ίσως να προσκολλησε τόσο μαζί του γιατί δεν είχε κάποιον άλλο ουσιώδη στόχο στη ζωή της πχ μια καριέρα ), αναρωτιέσαι γιατί είναι τόσο μιζερη (μα αν δεν έχει σπείρει τίποτα σε προσωπικό επίπεδο ,προσωπικά επιτεύγματα λογικό να είναι τώρα μίζερη ,δεν αρκούν μόνο τα παιδιά για την κατάκτηση της προσωπικής ευτυχίας και ευεξίας ,χρειάζεται και ατομική εξέλιξη )κτλ. Να θυμάσαι όμως πως αν δεν έχεις φροντίσει και εσύ να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη, μπορεί σε λίγα χρόνια να βρεθείς και συ εξαρτημένη σε ποικίλες τοξικές καταστάσεις αδύναμη να σταθείς στα δικά σου πόδια ,όπως ακριβώς έχει πάθει η μητέρα σου. Και ναι σε χρειάζεται δίπλα σου. Όπως και εσύ μπορεί αύριο μεθαύριο να χρειαστείς τα παιδιά σου ή ακόμα και τη μητέρα σου( δεν ξέρεις τι φέρνει η ζωή).