@<3
Δεν είμαι ψυχολόγος, αν και υπάρχουν ή υπήρχαν αρκετοί εδω μέσα.
@ανώνυμη
Και όπως ανέφερα είναι η πραγματικότητα των ανθρώπινων εμπειριών. Αν το να ερωτεύεσαι είναι το μόνο ερώτημα όπως το θέτεις τότε η απάντηση να μην απαιτεί να ξεφλουδίσουμε στρώματα ψυχολογκών περιπλοκών που ποτέ δεν έθεσα. Ναι, υπάρχουν στιγμές που τα συναισθήματα είναι ωμά, διαφανή. Ο ρεαλισμός σε οδηγεί στην αναγνώριση του άμεσου βάρους αυτών των συναισθημάτων. Σε απογυμνώνει απο την περιττή πολύπλοκότητα, επιτρέπει μια ειλικρινή αντιπαράθεση...έστω και αργοπορημένη. Φυσικά και είναι ξεκάθαρη η θλίψη της αλλά το να αναφέρει ότι θα την πάρει καιρό μου φαίνεται εξίσου ανησυχητικό. Ο εξομ. προβλέπει παρατεταμένη συναισθηματική απώλεια (επίγνωση) και δεν είναι μόνο το κλάμα. Παγιδεύεται σε ένα τέλμα, όπως πολλοί άνθρωποι το έχουν ζήσει. Δυστυχώς πολλοί (όπως και εγώ) αδυνατούν να δώσουν προσοχή στη σημασία των λέξεων, προμηνύει αξιολόγηση των πράξεων που υποστηρίζουν ή δεν. Τέλος, η φράση "Ώρες τον πήρε" έχει περισσότερο ποιητική, αρχαϊκή ποιότητα (Χρόνος αὐτόν ἀπήγαγεν), μια απόχρωση που την ερμηνεύεις οτι ο ίδιος ο χρόνος είχε δράση στη συναισθηματική μετάβαση στην οποία ήθελα να καταλήξω. Είναι αρκετά ενδιαφέρον να σκεφτούμε τον ρόλο του χρόνου - όχι σαν κύριο υπεύθυνο - σε κάθε συναισθηματική κατάσταση και όχι να τον αγνοούμε με την απλοϊκή προσέγγιση του ρεαλισμού.