Καλε μου, ο,τι θελουμε να πετυχουμε στη ζωη μας ειναι πρωτιστως θεμα θελησης κ αποφασης. Μπορει ο καθενας μας να βρει πολλες δικαιολογιες για το οτι δεν μπορει να χασει κιλα/δεν μπορει να βρει μια καλη δουλεια αλλα η αληθεια ειναι οτι πολλα απο αυτα περνανε σε μεγαλο βαθμο απο το χερι μας. Σκεψου πετυχημενους αθλητες, τραγουδιστες, ηθοποιους, λες οταν ηταν μικροι να φανταζονταν οτι θα γινουν τοσο πετυχημενοι στο επαγγελμα τους? Οχι, αυτο προεκυψε επειτα απο πολλη δουλεια κ αφοσιωση. Με την κοπελα αυτη χωρισατε. Απο κει κ περα εσυ τωρα εχεις δυο επιλογες, ειτε να καθεσαι να κλαιγεσαι για το οτι δεν υπαρχει αλλη σαν αυτη ειτε να αποφασισεις οτι υπηρχαν καποιοι λογοι που χωρισατε κ σιγουρα μπορει να υπαρξει αλλη κοπελα που θα σε κανει να νιωσεις οπως σε εκανε να νιωσεις εκεινη. Αν δεν το πιστεψεις ομως αυτο κ σκεφτεσαι οτι "μονο εκεινη αγαπησα κ δεν θα υπαρξει καμια αλλη" προφανως και θα σαμποταρεις μονος σου καθε νεα γνωριμια. Πρεπει λοιπον να εστιασεις στο τι σας εκανε να χωρισετε. Δες την στην πραγματικη της διασταση, με τα ελαττωματα που ειχε, τις ιδιοτροπιες κλπ. Ετσι σιγα σιγα θα την κατεβασεις απο το βαθρο που την εχεις βαλει κ θα συνειδητοποιησεις οτι δεν ηταν πια κ τοσο τελεια κ ετσι θα ανοιξεις το δρομο για νεες γνωριμιες. Και δεν στα λεω ολα αυτα εκ του ασφαλους επειδη ειμαι εξω απο τον χορο. Και στα δικα μου ερωτικα ετσι κανω. Ειναι φυσιολογικο να στενοχωριεσαι για λιγους μηνες μετα το χωρισμο, αλλα το να μενεις κολλημενος σε μια κατασταση του παρελθοντος μονο κακο σου κανει κ σε εμποδιζει να πας μπροστα. Το μυαλο μας μπορουμε να το εκπαιδευσουμε να σκεφτεται με γνωμονα τη λογικη κ να μην επηρεαζεται τοσο απο το συναισθημα καποιες φορες. Βαλε λοιπον τη λογικη μπροστα κ σκεψου, "εχει καποιο νοημα να ελπιζω οτι αυτη η κοπελα θα γυρισει ενω αυτο δεν θα συμβει ή μηπως ειναι καλυτερα να συνεχισω τη ζωη μου χωρις να την αφηνω να επηρεαζει τα συναισθηματα μου παραπανω απ οσο πρεπει? Εγω προσωπικα μεγαλωνοντας εχω μαθει να εκπαιδευω το μυαλο μου με αυτο τον τροπο και νιωθω πολυ καλυτερα γιατι ξερω πως ο,τι και να μου συμβει αντι να βουλιαζω στη θλιψη, το διαχειριζομαι εκλογικευοντας το και καταλαβαινοντας τους λογους για τους οποιους συνεβη. Αυτο με βοηθαει να το αποδεχτω ή να βρω μια λυση. Αντι να λεω "αχ δεν περασα τις ταδε εξετασεις, δεν θα καταφερω να τις περασω ποτε", σκεφτομαι "τι μπορω να κανω την επομενη φορα ωστε να ειμαι σιγουρη οτι θα τις περασω?". Αντι να σκεφτομαι "αχ θα εχω για παντα παραπανω κιλα, δεν θα αδυνατισω ποτε", σκεφτομαι "αυριο οσο και να βαριεμαι θα ξυπνησω και θα παω για τρεξιμο". Ειναι ολα θεμα αποφασης και το ξερω οτι πολλες φορες ειναι πολυ δυσκολο να παρεις αυτη την αποφαση αλλα απαξ κ το κανεις μια φορα μετα σου ειναι λιγο πιο ευκολο καθε επομενη φορα. Ασε λοιπον τα "δεν μπορω να αγαπησω καμια αλλη" και σκεψου "υπαρχει καποια κοπελα στο περιβαλλον μου που θεωρω οτι θα ταιριαζαμε?" ή "σε ποια μερη θα μπορουσα να γνωρισω νεα ατομα" κλπ. Ειναι θεμα αποφασης!
Καλε μου, ο,τι θελουμε να πετυχουμε στη ζωη μας ειναι πρωτιστως θεμα θελησης κ αποφασης. Μπορει ο καθενας μας να βρει πολλες δικαιολογιες για το οτι δεν μπορει να χασει κιλα/δεν μπορει να βρει μια καλη δουλεια αλλα η αληθεια ειναι οτι πολλα απο αυτα περνανε σε μεγαλο βαθμο απο το χερι μας. Σκεψου πετυχημενους αθλητες, τραγουδιστες, ηθοποιους, λες οταν ηταν μικροι να φανταζονταν οτι θα γινουν τοσο πετυχημενοι στο επαγγελμα τους? Οχι, αυτο προεκυψε επειτα απο πολλη δουλεια κ αφοσιωση.
Με την κοπελα αυτη χωρισατε. Απο κει κ περα εσυ τωρα εχεις δυο επιλογες, ειτε να καθεσαι να κλαιγεσαι για το οτι δεν υπαρχει αλλη σαν αυτη ειτε να αποφασισεις οτι υπηρχαν καποιοι λογοι που χωρισατε κ σιγουρα μπορει να υπαρξει αλλη κοπελα που θα σε κανει να νιωσεις οπως σε εκανε να νιωσεις εκεινη. Αν δεν το πιστεψεις ομως αυτο κ σκεφτεσαι οτι "μονο εκεινη αγαπησα κ δεν θα υπαρξει καμια αλλη" προφανως και θα σαμποταρεις μονος σου καθε νεα γνωριμια. Πρεπει λοιπον να εστιασεις στο τι σας εκανε να χωρισετε. Δες την στην πραγματικη της διασταση, με τα ελαττωματα που ειχε, τις ιδιοτροπιες κλπ. Ετσι σιγα σιγα θα την κατεβασεις απο το βαθρο που την εχεις βαλει κ θα συνειδητοποιησεις οτι δεν ηταν πια κ τοσο τελεια κ ετσι θα ανοιξεις το δρομο για νεες γνωριμιες.
Και δεν στα λεω ολα αυτα εκ του ασφαλους επειδη ειμαι εξω απο τον χορο. Και στα δικα μου ερωτικα ετσι κανω. Ειναι φυσιολογικο να στενοχωριεσαι για λιγους μηνες μετα το χωρισμο, αλλα το να μενεις κολλημενος σε μια κατασταση του παρελθοντος μονο κακο σου κανει κ σε εμποδιζει να πας μπροστα.
Το μυαλο μας μπορουμε να το εκπαιδευσουμε να σκεφτεται με γνωμονα τη λογικη κ να μην επηρεαζεται τοσο απο το συναισθημα καποιες φορες. Βαλε λοιπον τη λογικη μπροστα κ σκεψου, "εχει καποιο νοημα να ελπιζω οτι αυτη η κοπελα θα γυρισει ενω αυτο δεν θα συμβει ή μηπως ειναι καλυτερα να συνεχισω τη ζωη μου χωρις να την αφηνω να επηρεαζει τα συναισθηματα μου παραπανω απ οσο πρεπει? Εγω προσωπικα μεγαλωνοντας εχω μαθει να εκπαιδευω το μυαλο μου με αυτο τον τροπο και νιωθω πολυ καλυτερα γιατι ξερω πως ο,τι και να μου συμβει αντι να βουλιαζω στη θλιψη, το διαχειριζομαι εκλογικευοντας το και καταλαβαινοντας τους λογους για τους οποιους συνεβη. Αυτο με βοηθαει να το αποδεχτω ή να βρω μια λυση. Αντι να λεω "αχ δεν περασα τις ταδε εξετασεις, δεν θα καταφερω να τις περασω ποτε", σκεφτομαι "τι μπορω να κανω την επομενη φορα ωστε να ειμαι σιγουρη οτι θα τις περασω?". Αντι να σκεφτομαι "αχ θα εχω για παντα παραπανω κιλα, δεν θα αδυνατισω ποτε", σκεφτομαι "αυριο οσο και να βαριεμαι θα ξυπνησω και θα παω για τρεξιμο". Ειναι ολα θεμα αποφασης και το ξερω οτι πολλες φορες ειναι πολυ δυσκολο να παρεις αυτη την αποφαση αλλα απαξ κ το κανεις μια φορα μετα σου ειναι λιγο πιο ευκολο καθε επομενη φορα.
Ασε λοιπον τα "δεν μπορω να αγαπησω καμια αλλη" και σκεψου "υπαρχει καποια κοπελα στο περιβαλλον μου που θεωρω οτι θα ταιριαζαμε?" ή "σε ποια μερη θα μπορουσα να γνωρισω νεα ατομα" κλπ. Ειναι θεμα αποφασης!