Ακριβως ετσι κι εγω. Τις ιδιες σκεψεις και τα ιδια βιώματα.
Εχει πλακα το πώς μοιαζουν οι ανθρωποι. Ακομη και οι λεξεις πρου θα χρησιμοποιουσα για τα εκφρασω ολα αυτα, θα ηταν ιδιες με αυτες που εγραψες εσυ ^^
Je deteste le Dimanche. ΟΜΩΣ βρηκα τροπο : τις Κυριακες παω σε μαγαζια που ειναι ανοιχτα και χαζευω. Το καλοκαιρι πηγαινα σε πλατεια και καθομουν με ενα βιβλιο ή το κινητο μου και ετρωγα και το παγωτακι μου. Ή για μπανιο.
Η ζωη η ιδια δεν παλευεται οταν βιωνεις τετοια μοναξια.
Δεν εχεις πού να τοποθετησεις το σκαρί σου μέσα στον χωροχρόνο.
Ελαχιστοι καταλαβαινουν, μα ειναι τρομερο.