Σε θυμάμαι από παλιά. Απ'οταν πρώτο άρχισα να διαβάζω τις εξομολογησεις, εχουν περασει 7 χρονια. . Αναγνωρίζω πάντα από τον τρόπο της γραφής σου και από το περιεχόμενο ότι είσαι εσύ. Αυτά που λες δεν έχουν αλλάξει ούτε λίγο. Πάντα εκφράζεις ένα παράπονο ταυτόχρονα με μια παθητική αποδοχή του τρόπου ζωής σου. Η αλλαγή δεν σου είναι προσφιλης και έως ένα βαθμό το καταλαβαίνω. Συνέχισε έτσι αν αυτό σου δίνει μια κάποια ανακούφιση. Νομίζω έχεις πλέον επιλέξει σχεδόν συνειδητά το δρόμο σου