Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μιλάς σαν να έχεις δεδομένο ότι τίποτα συναρπαστικό δεν θα συμβεί στη ζωή σου. Όπως γράφεις είναι σαν να υπάρχει κάποιος αντικειμενικός παράγοντας που δεν σε αφήνει ούτε καν να προσπαθήσεις για αυτά που θες. Αν δεν υπάρχει κάποιος τέτοιος παράγοντας προς τι η τόση απογοήτευση; Κανείς δεν θα έρθει να σε πάρει από το χέρι για να προσπαθήσει για σένα. Κι αν το κάνει δεν είνσι λύση για σένα. Μόνο ο εαυτός μας ξέρει τι πραγματικά θέλουμε. Κανένας άλλος όση πρόθεση και αν έχει να σε βοηθήσει δεν μπορεί να βιώσει την πραγματικότητα και να αφουγκραστεί τις επιθυμίες σου όπως εσύ ο ίδιος. Ακόμα κι αν δεν καταφέρουμε αυτά που θέλουμε στη ζωή μας, μας δίνεται τουλάχιστον η ευκαιρία να προσπαθήσουμε γι'αυτά. Μόνο αν έχεις εξαντλήσει το δυναμικό σου και δεν πετύχεις μπορείς να απογοητευτείς. Στη δική σου περίπτωση με βάση αυτά που γράφεις είναι σαν να αποδέχεσαι τα πάντα όπως έρχονται και να μην προσπαθείς για τίποτα