Προσωπικά, βρίσκω τους γονείς του παιδιού υπερβολικούς. Κι επίσης, δεν ξέρουμε αν είναι σύμπτωση που ο αδερφός του αρραβωνιαστικού σου έκανε αυτή την κουβέντα ειδικά όταν ο άνδρας σου δεν ήταν παρών ώστε να έπαιρνε θέση. Εύχομαι να του το είπες και να είδε κι αυτός ότι είναι λίγο παράλογος ο αδερφός του και μάλλον δεν μορφώθηκε αλλά παραμορφώθηκε. Δικαιολογημένα νιώθεις όπως νιώθεις γιατί δεν διαφαίνεται καμία παραβίαση των προσωπικών ορίων του παιδιού, οπότε όντως μοιάζει λες και θέλουν να σε κρατήσουν σ' απόσταση, δίνοντάς σου να καταλάβουν ότι για το παιδάκι είσαι μια ξένη, όχι κάποιος δικός τους άνθρωπος. Στην τελική, όταν σ' επισκέπτονται συγγενείς με τα μωράκια και τα παιδάκια τους, το να θες να δώσεις στα μικρά ένα φιλάκι, ένα χάδι ή μια αγκαλιά, είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό, υγιές και δεν παραβιάζει κανένα όριο. Αλίμονο, δεν λέω να είμαστε σαν κάτι θειες μας που βλέπουν τα παιδιά σαν λούτρινα και όλο τα ζουλάνε, τα παίρνουν αγκαλιά με το ζόρι και δεν τ' αφήνουν σε ησυχία. Εδώ μιλάμε για εκδήλωση στοργής πού και πού, η οποία σέβεται και τα όρια του παιδιού. Αλλά αν σου το καταπιέζουν και αυτό, λογικό είναι να νιώθεις μαγκωμένη, αμήχανη και να μην ξέρεις πώς να φερθείς μια επόμενη φορά που θα έχεις το παιδάκι τους κοντά σου. Κι αναρωτιέμαι κιόλας πώς να σε πλησιάσει από μόνος του ο μικρός μετά όταν θα είναι 2 ή 3 χρονών όπως λένε, αν πρώτα δεν έχει εξοικειωθεί μαζί σου; Όπως λες, δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις κάτι εδώ για να τους αλλάξεις γνώμη. It takes a village to raise a child. Αν αυτοί το θέλουν απομονωμένο και σε αποστειρωμένο περιβάλλον, καλή τους τύχη, τι να πω. Ναι, όμως, κι εσύ έχεις κάθε δικαίωμα να μην τους δέχεσαι σπίτι σας αν είναι να έρχονται κι εσύ να πρέπει να κάθεσαι στην άκρη μην τυχόν και πλησιάσεις το παιδί και απειληθεί η αύρα του ή τα τσάκρα του ή τι άλλο φοβούνται τέλος πάντων. Να μην ξέρεις πώς να συμπεριφερθείς μες στο ίδιο σου το σπίτι και μόλις φύγουν να συμμαζεύεις κιόλας; Άσ' το καλύτερα. Αντ' αυτού, επιλέξτε να συναντιέστε σ' έναν παιδότοπο ή στο δικό τους σπίτι και όχι για πολλή ώρα. Ή μην τους συναντάς καθόλου και πες τους ειρωνικά ότι θα τα ξαναπείτε όταν το παιδί γίνει τριών χρονών και θα τρέξει στις αγκάλες σου. Καλή τους τύχη και πάλι, αλλά εσύ φύλαγε τα νεύρα σου γιατί οι ηλίθιοι εκεί έξω είναι πολλοί και κάποιοι απ' αυτούς, βλέπω, πάνε να γίνουν οικογένειά σου, δυστυχώς.
Προσωπικά, βρίσκω τους γονείς του παιδιού υπερβολικούς. Κι επίσης, δεν ξέρουμε αν είναι σύμπτωση που ο αδερφός του αρραβωνιαστικού σου έκανε αυτή την κουβέντα ειδικά όταν ο άνδρας σου δεν ήταν παρών ώστε να έπαιρνε θέση. Εύχομαι να του το είπες και να είδε κι αυτός ότι είναι λίγο παράλογος ο αδερφός του και μάλλον δεν μορφώθηκε αλλά παραμορφώθηκε. Δικαιολογημένα νιώθεις όπως νιώθεις γιατί δεν διαφαίνεται καμία παραβίαση των προσωπικών ορίων του παιδιού, οπότε όντως μοιάζει λες και θέλουν να σε κρατήσουν σ' απόσταση, δίνοντάς σου να καταλάβουν ότι για το παιδάκι είσαι μια ξένη, όχι κάποιος δικός τους άνθρωπος. Στην τελική, όταν σ' επισκέπτονται συγγενείς με τα μωράκια και τα παιδάκια τους, το να θες να δώσεις στα μικρά ένα φιλάκι, ένα χάδι ή μια αγκαλιά, είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό, υγιές και δεν παραβιάζει κανένα όριο. Αλίμονο, δεν λέω να είμαστε σαν κάτι θειες μας που βλέπουν τα παιδιά σαν λούτρινα και όλο τα ζουλάνε, τα παίρνουν αγκαλιά με το ζόρι και δεν τ' αφήνουν σε ησυχία. Εδώ μιλάμε για εκδήλωση στοργής πού και πού, η οποία σέβεται και τα όρια του παιδιού. Αλλά αν σου το καταπιέζουν και αυτό, λογικό είναι να νιώθεις μαγκωμένη, αμήχανη και να μην ξέρεις πώς να φερθείς μια επόμενη φορά που θα έχεις το παιδάκι τους κοντά σου. Κι αναρωτιέμαι κιόλας πώς να σε πλησιάσει από μόνος του ο μικρός μετά όταν θα είναι 2 ή 3 χρονών όπως λένε, αν πρώτα δεν έχει εξοικειωθεί μαζί σου;
Όπως λες, δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις κάτι εδώ για να τους αλλάξεις γνώμη. It takes a village to raise a child. Αν αυτοί το θέλουν απομονωμένο και σε αποστειρωμένο περιβάλλον, καλή τους τύχη, τι να πω. Ναι, όμως, κι εσύ έχεις κάθε δικαίωμα να μην τους δέχεσαι σπίτι σας αν είναι να έρχονται κι εσύ να πρέπει να κάθεσαι στην άκρη μην τυχόν και πλησιάσεις το παιδί και απειληθεί η αύρα του ή τα τσάκρα του ή τι άλλο φοβούνται τέλος πάντων. Να μην ξέρεις πώς να συμπεριφερθείς μες στο ίδιο σου το σπίτι και μόλις φύγουν να συμμαζεύεις κιόλας; Άσ' το καλύτερα. Αντ' αυτού, επιλέξτε να συναντιέστε σ' έναν παιδότοπο ή στο δικό τους σπίτι και όχι για πολλή ώρα. Ή μην τους συναντάς καθόλου και πες τους ειρωνικά ότι θα τα ξαναπείτε όταν το παιδί γίνει τριών χρονών και θα τρέξει στις αγκάλες σου. Καλή τους τύχη και πάλι, αλλά εσύ φύλαγε τα νεύρα σου γιατί οι ηλίθιοι εκεί έξω είναι πολλοί και κάποιοι απ' αυτούς, βλέπω, πάνε να γίνουν οικογένειά σου, δυστυχώς.