Το ότι είναι ανώφελος ο σχολιασμός επειδή ο καθένας τα βλέπει τα πράγματα ανάλογα με την εύνοιά του είναι το μόνο σίγουρο.
Όπως επίσης και το ότι κάποιοι άνθρωποι δεν αρέσουν εμφανισιακά στους άλλους δε σημαίνει ότι δεν αρέσουν στον εαυτό τους.
Προσωπικά με θεωρώ πάρα πολύ γοητευτικό και όμορφο.
Από την εφηβική ηλικία και μετά βλέπει κάποιος άνθρωπος αν αρέσει ή όχι. Αν έχει περάσει μια ζωή χωρίς να του δείχνουν ενδιαφέρον, τότε τι να κάνει;
Και νεότερος φυσικά μπορεί να αλλάξει. Κι εγώ όταν ήμουν νεότερος δοκίμαζα διάφορες εμφανίσεις. Πότε αδύνατος, πότε χοντρός, πότε ξυρισμένος, πότε αξύριστος.
Ούτε είναι ότι κατάλαβα αυτό που γράφεις με το παράδειγμα από την απαίσια αντιπαθητικότατη ταινία που αναφέρεις, δεν μου αρέσει να με περνάνε για ηλίθιο γιατί δεν είμαι.
Παρ' ότι βλέπω τη ματαιότητα της ανικανότητας αντίληψης κάποιων όσο ξεδιπλώνω ορθολογιστική σκέψη θα κάνω μία ακόμα (μάταιη) προσπάθεια: Όλοι οι άνθρωποι φαίνεται από την αρχή της ζωής μας κι ειδικά από τα πρώτα νεανικά χρόνια ποιόν δρόμο θα βαδίσουμε. Βλέπεις κάποιους ανθρώπους που λατρεύουν από μικροί τον αθλητισμό, τους ευνοεί κι η εμφάνισή τους και δίνονται στη γυμναστική και στον αθλητισμό.
Και τους βοηθάει κι ο σωματότυπός τους και όλα.
Άλλοι έχουν διαφορετικά, πιο εσωστρεφή κι άλλων ειδών ενδιαφέροντα κι έχουν και την ανάλογη εμφάνιση. Γυαλιά κι ένα άλλο στυλ.
Φυσικά και είναι γελοίο μεγαλώνοντας, περνώντας τα 30, φτάνοντας στα 40 ας πούμε, αν φοράς γυαλιά από το Γυμνάσιο και είσαι αγύμναστος μια ζωή όπως εγώ, αν στο σχολείο στο μάθημα της Γυμναστικής μια ζωή έμενες μέσα στην τάξη για να γράψεις, ξαφνικά στα τριάντα κάτι σου ή στα σαράντα σου να αρχίσεις να το παίζεις fitness κι ότι θα χτίσεις κορμάρα κάνοντας βάρη ή διάδρομο όταν το μόνο που μπορείς να κάνεις ανεβαίνοντας σε διάδρομο γυμναστικής είναι να γλιστρήσεις και να φας τα μούτρα σου.
Όπως κι ένας άνθρωπος που είναι party animal και μια ζωή από προπόνηση σε προπόνηση κι από γυμναστήριο σε γυμναστήριο δεν μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να το παίζει εσωστρεφής και να κάτσει σε μια γωνιά σε ένα γραφείο να διαβάσει ήσυχος.
Το ίδιο και στην εμφάνιση.
Όταν προσπαθείς ενώ γίνεσαι μεσήλικας να αλλάξεις εμφάνιση και αρχίσεις να το παίζεις σφίχτης αυτογελοιοποιείσαι.
Θα πάει ας πούμε ένας άνθρωπος όπως εγώ που φοράω γυαλιά από το Γυμνάσιο ξαφνικά στα 40 μου χρόνια να κάνω λέιζερ (που είναι και ακριβό το ξαναλέω αλλά δε δίνεις σημασία). Για ποιό λόγο; Θα βγάλω τα γυαλιά και πάλι χεσμένο θα με έχουν στον ερωτικό τομέα. Θα είμαι ένας χεσμένος από τους άλλους ερωτικά που θα έχει κάνει λέιζερ.
Και να αρχίσω να σηκώνω μπάρες στα γυμναστήρια ξαφνικά δίπλα από μπρατσαράδες.
Άσε μας άνθρωπέ μου που θεωρείς πως έγραψες σοβαρό σχόλιο. Θα μου πεις να αφήσω γενειάδα και θεωρείς πως αυτή είναι η ουσία. Άσε τις τρίχες μου ήσυχες σε παρακαλώ πολύ, μια χαρά είναι και υπέρ των τριχών είμαι και σε άντρες και σε γυναίκες. Γενειάδα δε γουστάρω να αφήσω, έχω ωραίες τριχούλες και τριμαρισμένο μουστάκι, το λύσαμε κι αυτό;
Τόση έννοια πια αν και γράφεις ότι σιχαίνεσαι προσωπικά τη γενειάδα, αλλά μου λες να αφήσω γιατί είναι δωρεάν. Και; Τι θα γίνει δηλαδή αν αφήσω; Αφού εσύ λες τη σιχαίνεσαι, τι θα γίνει, έχεις κάποια φίλη να μου γνωρίσεις που της αρέσει δηλαδή;
Άσε με σε παρακαλώ πολύ. Και διατροφή κάνω γιατί έχω περιορίσει σημαντικά τα ψώνια μου.
Στο ξαναλέω: Τα προσωπικά σου γούστα στην αντρική εμφάνιση παραθέτεις με μορφή δήθεν συμβουλής.
Προσωπικά μια χαρά όμορφος είμαι. Κι όσο για τα γυαλιά είχα μια συμμαθήτρια παλιά που φόραγε κι έλεγε πως τα ωραία πράγματα μπαίνουν πίσω από βιτρίνες.
Αυτό πιστεύω κι εγώ για τα μάτια μου και για τα γυαλιά μου.
Και για να τελειώνουμε: Όχι, το ''βγάλε τα γυαλιά γκάβακα, μην είσαι χοντρός, φάε υγιεινά και γυμνάσου να χτίσεις σώμα σφίχτη'' δεν είναι συμβουλές. Δεν τα λες με αυτή τη διατύπωση βέβαια, τα λες πιο ευγενικά αλλά αυτή είναι η ουσία των λεγομένων σου.
Κι αυτό εκφράζει προσωπικά γούστα στην αντρική εμφάνιση. Το ξαναλέω. Τίποτα παραπάνω και τίποτα που να αξίζει να πάρει κανείς στα σοβαρά.